"Bijna op de rotsen"

Vannacht een harde wind met opbouwende swell, rollen geblazen dus.
Na de verjaardag van Maarten te hebben gevierd, de auto gepakt en op naar Laspalomas en op zoek naar de toko in Sanfernando. Gevonden en ruim ingeslagen. Onderweg nog contact gehouden met de Mobilae die een oogje in het zeil zou houden mbt de boot. Na een lkkr doner te hebben gegeten kregen we een whatsapp van marjolein met "terugkomen"!!!!!!!
Een of andere mafkees had zijn boot vastgemaakt aan onze triplijn (zodat je altijd je anker weer los kan krijgen als deze ergens achter blijft haken) en daardoor ons anker losgetrokken. Wij dus op drift, gelukkig zag de Mobilae dit en is meteen op onze boot gegaan om extra schade te voorkomen en kon met de motor aan de kop in de wind houden, 4 meter voor de rotsen. Quido en ik aan boord en snel het anker opgehaald en verder weer uitgegooid. Arjen na een race over de snelweg de auto naar de parkeerplaats brengen. Irene de gaurdia civil erbij halen voor als we wel schade zouden hebben.
Al met al alles toch weer goed afgelopen en liggen nu weer vast aan 50 mtr ketting.
Nu zijn we maar verder gegaan met Maartens verjaardag te vieren. Proost!

Verstuurd vanaf mijn iPhone

Feliz Navidad

Vanuit een zonnig Anfi del Mar (Gran Canaria) iedereen fijne feestdagen en veel gezelligheid toegewenst.
Raar hoor kerst in de zon, maar we genieten er volop van.

voorlopig nog lekker de Canaries

8-12-12
Voor het vertrek naar Gran Canaria zien we nog 2 vleugelhaaien door de haven zwemmen. prachtig gezicht.
Nu snel de boot weer oceaan-klaar maken en dan vertrekken we rond 13..00 uur. Uitgezwaaid door Pieter en Werner, toffe goozers. Heerlijke weken hebben we in Gran Tarajal gehad en hier afscheid van moeten nemen is altijd weer lastig. Veel leuke mensen leren kennen, maar ja we willen meer zien... dus trossen los en... vertrekken!!

Een bewolkte dag en zware buien hangen om ons heen, maar tot meer als een paar spetters komt het niet. Zo'n 20 mijl verder stoppen we en gooien het anker uit naast de haven van Morra Jable (nog op Fuerteventura) tegen de rotsen aan.  Eten , borrel en slapen want de volgende dag om 4 uur vertrekken we weer,zodat we nog bij licht aankomen op Gran Canaria.

zware bewolking en maar er valt weinig

9-12-12
Om 4 uur anker op nadat we Marjolein nog even door de marifoon toegezongen hebben. Ze is jarig vandaag. Eerst in het pikkedonker op de motor,. later kon de genua erbij, pal voor de wind. Nou ja wind..? erg weinig, behalve in de acceleratiezone kwam het tot 23 knopen maximaal. (rond de eilanden heb je zones waarbij het plotseling erg hard kan waaien. Dit zijn windversnellingen, waarbij de wind tussen de eilanden door wordt geperst en wel tot 2 beaufort meer wind kan opleveren. Dit kan rare situaties  opleveren als je hier niet op verdacht bent. De meeste schepen varen dan ook bij voorbaat al zwaar gereefd).

Onderweg nog vliegende vissen gezien, een spuitende walvis en zelfs een kleine tonijn gevangen met mijn nieuwe hengel. Helaas geen foto want hij zat al in de pan.
Eind van de middag kwamen we aan in  Anfi del Mar, aan de zuidkant van Gran Canaria en hebben het anker hier uitgegooid. Het weer schijnt hier beter te zijn als in Las Palmas, en daar gaan we toch voor!!!
Het water is helder, we zien het anker op 10 meter liggen,. iedere ochtend en avond zien we schildpadden zwemmen, prachtig, volop genieten. Wel is Anfi een echt toeristen oord. Allemaal resorts, direct aan de baai, compleet met entertainment.
Ook aan de prijzen in de winkels kan je dit merken, wel erg gezellig. Er is een jachthaven bij maar deze is zo klein en vol, geen mogelijkheid om hier in te duiken bij slecht weer. Wel mogen we hier met de bijboot aanleggen als we aan wal willen. Zolang de wind en swell niet uit het ZW komt liggen we hier prima, anders krijgen we de hele oceaan over ons heen.
's Avonds de verjaardag van Marjolein nog gevierd.

Iedere ochtend worden we wakker met een strakblauwe lucht, zo had ik het in mijn hoofd. Ontbijten, koffie en een frisse duik. dat is tegenwoordig ongeveer het ritme van de dag. Tegen de middag vaak wat bewolking en als de zon ondergaat wordt het zelfs fris.

Omdat gisteren de boegschroef er mee ophield eerst daar maar eens naar kijken/duiken. Het was meteen duidelijk wat het probleem was. De hele boegschroef zat zo vol met schelpen en andere aangroei dat draaien niet meer mogelijk was. En dat in een half jaar tijd. Plamuurmes en staalborstel erbij en in de aanval. Krabben maar. Moeilijk is het om onder water te blijven zonder een loodgordel om, maar alle beetjes helpen en hij draait iig weer. Maar een beetje bijhouden, net als het log (de snelheids-meter die met een wieletje onder de boot de snelheid en afstand aangeeft).

Verder verkennen we de omgeving lopend, met bus of met de taxi. Kost hier ook niets (€3,- naar het dorp verderop) Het eiland is groener als de vorige eilanden. Veel palm-, bananenbomen, cactussen, etc., hoewel ze wel kunstmatig besproeid worden, maar ja het regent hier ook (eigenlijk) nooit. Ziet er prachtig uit. We bezoeken winkeltjes, markten en terrasjes. lezen veel en alle social media bijhouden kost ook erg veel tijd. Dus de dagen vliegen echt om.

Anfi del Mar (links liggen wij)

Nadat we een nacht met veel swell hadden, waarbij we zowat door de boot rolden, toch maar eens aan de andere kant van de baai proberen, Arguineguin. Dit was niet echt de oplossing, hoewel het stadje wel leuk was en wat normalere "Spaanse prijzen" had als in het resort-gebied. Een anker achter, dat is misschien de oplossing? Dus nog net voordat het donker was proberen. De voorkant van de boot op de golven, dan rol je niet zo. Helaas was het Danfort-anker waarschijnlijk niet zwaar genoeg of pakte niet in de rotsgrond. De volgende morgen \lagen zowel het voorste als achterste anker op elkaar, geen succes dus!! (en wij maar rollen).

Volgende dag toch maar weer naar Anfi en konden we dichter bij het strand liggen omdat er een antal boten waren weggegaan. Dit was beter. Helemaal in de hoek , tegen de rotsen aan. Prachtig plekje. Hier blijven we komende weken, zolang het weer goed blijft.

2e kerstdag komt mijn  zus en zwager voor een weekje bij ons en hebben een auto gehuurd, zodat we lekker het eiland verder kunnen verkennen. Heb er echt zin in, na een half jaar geen lijfelijk contact te hebben gehad.

we wensen iedereen fijne feestdagen, een gelukkig en gezond 2013 en alle vertrekkers een behouden vaart

Filmopnames voor 'En Solitaire'

Vanwege allerlei redenen liggen we weliswaar nog steeds in Gran Tarajal maar toch vervelen we ons geen dag.
 Nadat er nog hard gewerkt is aan onze boot door Pieter en Werner en wij natuurlijk. Kikkers in dek goed vastgezet en extra klampen gemonteerd, contactje in apparatuur wat was losgegaan weer gerepareerd, zodat apparatuur weer goed werkt en alles is weer als vanouds.

 Inmiddels vertrekken veel Nederlanders naar of van de Kaapverden naar de Carieb of Suriname en hebben we het druk met alle blogs te lezen. Wij hebben nog niet echt die behoefte. Bevalt ons prima hier. Mijn zusje komt de 26e met haar man en heb hier erg veel zin in. Heerlijk weer ff lekker bij te kletsen en elkaar te zien.

Verder gebeurt er hier veel momenteel. Er is een soort ‘kamp’ op de wal gemaakt en er ligt een grote racer (type Volvo Ocean) aan het eind van onze steiger. De hele dag lopen er filmmensen heen en weer want er wordt een nieuwe film gemaakt met Frankrijks bekendste acteur van dit moment: Francois Cluzet. Hij speelde de briljante hoofdrol in de film ‘Intouchables’ (nog niet gezien? Dan zeker kijken!) en nu staat hij dagelijks op onze steiger, zegt ons gedag etc. Was hij in de film ’Intouchables’ een keurige nette verlamde man, nu speelt hij de ruige zeiler. Langer haar, stoppelbaardje etc. Deze film gaat ‘En Solitaire’ heten en schijnt een mooie film te worden over een wereld omzeiler die in de problemen komt. Het is ontzettend leuk om de enorme hoeveelheid mensen bezig te zien. Vanmorgen nog cirkelde er een helikopter vlak boven de baai, naast onze haven. Of dat ook voor de film was weten we niet. Marjolein en ik zijn ook in de boot geweest; tjee wat is zo’n boot leeg binnenin!
Gisteren was het duidelijk ‘pers-dag’ en het leuke was dat de interviews met de hoofdrolspeler zich op de kade afspeelden met op de achtergrond onze boten! Hoe leuk. We komen zeker te weten op de Spaanse tv maar ja, daar hebben we niks aan want die kunnen we niet ontvangen. Ik ben even tussen de persfotografen gaan staan en heb zelf ook een paar kiekjes gemaakt, zie foto’s.

Gisteravond nog lekker gegeten met de Duitser en de Ier. Waren uitgenodigd en hebben heerlijk bij het havenrestaurant gegeten met zijn 6-en. Erg gezellig. We zullen ze best missen.

Verder liggen we hier op glashelder water en genieten we van wat er onder water te zien is. De meest prachtige vissen zwemmen voorbij en vanmorgen zagen we een flinke inktvis over de grond kruipen. We meldden het aan Spanjaarden die ook aan de steiger liggen en die kwamen direct om het beessie te vangen en te doden. Ze eten het vanavond op…… Tja, zo gaat dat. Ook zagen we vandaag een grote rog van ca 2 meter voorbij zwemmen. Helaas geen foto kunnen maken (te donker) en geen Spanjaard om hem te vangen. Morgen op naar Cran Canaria. Heb er zin in.

We kunnen weer!!! ARC is weg.

Inmiddels liggen we nog steeds in Gran Tarajal op Fuerteventura. Het weer is er niet echt naar om voor anker te gaan. Als het zonnig is en niet teveel wind is, staat er weer een behoorlijke swell, wat je teveel doet rollen. Gran Canaria ligt nog vol met boten die allemaal aan de ARC meedoen. Dit is een race/toertocht van Gran Canaria naar St. Lucia op de Carieb. Alles op Gran Canaria moet wijken voor de ARC en geen plaats dus!! Wij kiezen dus toch maar voor om in de haven van Gran Tarajal te blijven. Ook ivm onze blessures is het beter om dat nog wat rust te gunnen.

We doen af en toe even een dagtripje met de bus. Zo zijn we naar Morra Jable geweest.
Een buschauffeur waar je bang van werd. Hij race-de over de bergweggetjes. Je moest je vasthouden om niet uit je stoel te vallen. Rotondes sneed hij af en tassen vlogen door de bus heen. Een stelletje stapte lijkbleek uit, volgens mij waren ze nog niet eens bij de goede halte. Ook wij waren blij dat we er waren en benieuwd naar de terugtocht. Was dit een normale manier van Spaans rijden????
Gelukkig bleek dit niet het geval en was de terugtocht redelijk normaal volgens onze normen.

Morra Jable, een mooi stadje, toeristisch, witte stranden en veel groen en bloemen. Ontzettend veel eettentjes, winkeltjes, maar ook geregeld zagen we een dooie kakkerlak liggen en dus oppassen dat je er niet op gaat staan want dan neem je de eitjes weer mee naar je boot. Brrrr.
Verder waren er ontzetten veel vliegen. Ergelijk gewoon. Volgens de Spanjaarden had het met het weer te maken wat anders als anders was. Al met al hebben we lekker rondgewandeld, wat gedronken en tapas gegeten, Hierbij kregen we ook  Sepia (zeekat) die ik ook gevangen had toen we voor anker lagen en het smaakte ook nog best lekker.Wat minder was dat er tijdens de lunch een hondje onder de tafel kwam die lekker tegen mijn voeten begon te piezen, Bah. Kon de eigenaar wel wat doen. Liet het beest ook nog gewoon lopen, had niets door. Daarna natuurlijk nog even de haven bekijken. Deze vonden we erg ongezellig wat ons deed besluiten om toch nog maar lekker in Gran Tarajal te blijven.

Er is hier een of andere raceboot aangekomen in de haven, waar heel Gran Tarajal van onder de indruk is. Er wordt een of andere film van/gemaakt. Een halve steiger is ontdaan van alle vingersteigers. Speciale aanlegplaats voor hen gemaakt, onze steiger helemaal verlicht. Verder een heel kamp op de wal met iedere dag weer cameramensen, duikers, catering, bewaking, etc, Ben benieuwd wat voor een film het gaat worden?

Verder koken we een beetje, soms wisselen we wat uit of eten dan bij de een dan bij de ander, doen wat klusjes. Bakken vers brood, of met machine of proberen andere technieken. Doen klusjes want met een harde wind uit de verkeerde richting komt de swell binnen en rukt je boot haast uit elkaar, Zo zijn er al 2 stootwillen lek, een kikker uit het dek die versterkt moet worden, lijnen die bijna door zijn, dit houd je wel lekker bezig. Vooral omdat er niet echt winkels zijn zoals wij in Nederland gewent zijn. Heb je iets nodig dan ga je toch daar en daar naar toe. Hier niet dus. Alles heeft zijn eigen specialiteit en wat een ander doet weten ze niet. Ook de meesten niet erg behulpzaam (de dorpelingen). Dus erg moeilijk om materialen te krijgen.
Gelukkig hebben we Pieter en Werner die ons overal bij helpen. Speciale mensen.

Inmiddels gaat het met mijn rug een stuk beter. Nadat er foto's waren gemaakt waarop geen verontrustende resultaten waren te zien, medicatie meegekregen en na 10 dagen al een stuk beter. Nu zonder en bijna geen last meer.

Nog naar Rosario geweest met de bus. Het weer is momenteel wat van slag en we hebben het af en toe echt koud hoewel het toch nog zo'n 23 graden is. De wind is hard en af en toe echt flinke buien. Die bussen zijn daar waarschijnlijk niet op berekend want beginnen spontaan te lekken bij iedere bocht of als de chauffeur remt komt het met stralen naar beneden. Lache!!
Verder weinig gezien van Rosario. Lang lopen zoeken naar het goede bedrijf op het industrieterrein zodat we daarna lekker terug naar de boten gingen, inmiddels weer met een droge bus.

De ARC is gestart. Wij zijn dus weer vrij om te gaan zodra het weer weer een beetje opknapt. heb geen zin om in dikke regenpakken en lange broeken te vertrekken. daarvoor zijn we niet op de Canaries. Heb er inmiddels wel weer zin in.

lichtelijk gehandicapt, super lastig

Inmiddels liggen we alweer een 2,5 week in Gran Tarajal op Fuerteventura. Het bevalt ons hier trouwens prima.

 Eerst in de jachthaven en later voor anker in de baai naast de haven. Het water is hier zo helder dat je het anker op 10 meter diepte kan zien liggen als de zon er op schijnt. Verder heerlijk gezwommen, gesnorkeld en zelfs wat onderwaterfoto's gemaakt met een oude I-phone + onderwaterhoesje. (o.a. de foto van het anker, wat niet echt goed in het zand was getrokken) Dus meteen maar even het anker er opnieuw ingegooid.

Verder fietstochten gemaakt over het eiland. Ook het vissen niet te vergeten. Tonijn nog steeds niet gevangen maar wel een echte Zeekat. Een soort inktvis. Uiteindelijk maar weer teruggegooid, zo'n mooi beestje, we wisten ook niet wat we er mee moesten.

 De windwapper zit weer in elkaar en doet het weer perfect. Hij laadt weer goed. Heeft wel wat meer lawaai als normaal, denk dat ie niet helemaal goed in balans is.

Terwijl Marjolein en ik even naar het dorp wilden om boodschappen te doen en de mannen andere klusjes hadden, zou Maarten ons met het bootje even bij het strand afzetten. Dat liep helaas wat anders. Laatste stukje roeien met de motor omhoog en bootje kwam vast te liggen in zand en draaide opzij. Daarna meteen een dikke brekende golf en lanceerde ons allemaal op het strand en kregen als extra nog een paar dikke golven over ons heen. Marjolein verdraaide hierbij haar knie, (last van banden) Maarten een scheurtje in hamstrings (loopt ook mank) en ik kwam met een klap op mijn onderrug terecht en zag overal sterretjes.(nu nog steeds veel last van zitten en omhoog en naar beneden gaan.) Gelukkig was ik net op tijd om mijn Iphone uit het doorweekte tasje te halen, hij doet het gelukkig nog. Net als de handheld-marifoon die we even zouden uittesten. Bij de vraag aan een Spanjaard of ie even wilde helpen zei deze gewoon; "NEE". Dat vonden we eigenlijk nog het aller ergste. Hij vond ons maar rijke stinkers. Gelukkig kwamen er later 2 jongens die wel wilden helpen en zijn we kletsnat terug naar de boot gegaan. 's Avonds bij ons maar een gezamenlijke hap gemaakt van wat er nog was, met een wijntje voor de schrik. Morgen maar boodschappen doen.

 Omdat we allemaal nogal geblesseerd waren en daardoor ook behoorlijk stuntelig in alle handelingen leek het ons beter om de haven maar in te duiken. De verwachting was ook veel wind en swell en dan kan je zo niet echt uit de voeten. Op de kant krijg je toch wat meer beweging en kan je de fiets nog ff pakken. 

Inmiddels weer een aantal Nederlanders in de haven en dat wordt weer borrelen natuurlijk. Omdat er paar Nederlanders gaan trouwen hebben ze in de haven kennisgemaakt met een varende goudsmit en daar hun ringen laten maken. Zo zie je ook allerlei andere varende beroepen. Zeilmakers, bootrepair, electrisch specialist, lassers. Iedereen probeert al varend een graantje mee te pikken. (Quido straks maar gitaarles aan boord, of Indonesische kookcursus geven,hahahha.)

 Al met al een gezellige boel hier in de haven. Je leert elkaar allemaal kennen als je wat langer blijft liggen. Zo de volgende dag boodschappen doen. Omdat het water verkocht wordt in 5 of 8 liter kannen zie je er tegen op om boodschappen te doen. Afgesproken met een aantal boten om het met elkaar te doen en te laten bezorgen. Dat wordt echt hamsteren. Liters water, wijn, bier (in de aanbieding voor 0,19 cent' en andere dranken worden ingeslagen en bezorgd. Daarna komt het feest van verdelen. De halve winkel was leeg gekocht en wie had nu wat? Uiteindelijk krijgt een ieder wat ie gekocht heeft en dat moet dan ook weer gevierd worden.

 Ook helpt iedereen elkaar hier. Kennis wordt gedeeld en niemand is te beroerd om dit bij elkaar uit te voeren. De Cula was meteen bereid om ons te helpen met de accutest, om te kijken of een van de accus's misschien niet goed meer was (na 2 jaar)! 1 accu was niet meer optimaal, maar nog niet direct nodig te vervangen. Inmiddels de Cula ook weer vertrokken richting Kaap Verden ivm afspraak.

Wij blijven toch nog even hier. Mijn rug en bilspieren worden er niet beter op. Loop als een stijve hark, terwijl ze me normaal monkey of Heidy noemen (de Ier kan geen Gerdie zeggen, dus denkt iedereen dat ie Heidy zegt) Nu maar even extra aandacht aan besteden. Warmtecompressen, paracetamol naast de tijgerbalsum en maar hopen dat het binnenkort wat opknapt. .Dit is ECHT lastig!!!!

Wachten op wind

We hebben een heerlijke week op Lanzarote gehad.
Samen met de Zeemuis en de Mobilae hebben we vlak bij Arrecife een dikke week voor anker gelegen. Een eiland wat er erg droog en verlaten uitziet. Het heeft zo'n 300 vulkanen. Er is bijna geen groen te zien, alleen in de dorpjes zijn nog wat bomen geplant, verder zie je alleen de donkere steengrond. Je ziet de vulkanen en de oude stromen van de lava. Aan de vorm van de steen zie je dat die eens vloeibaar was. De laatste uitbarsting was in 1736. De grootste vulkaan is slapend en wordt goed in de gaten gehouden. Niet een eiland waar je vrolijk van wordt. Ik zou er echt niet willen wonen.

 Het leven begint al een aardig vast ritme te krijgen. De dagen vliegen dan ook echt voorbij. Eerst lekker in de kuip ontbijten, koffie, boodschappen doen, wat af en toe een hele toer is omdat je met je rubberbootje ergens moet aanleggen, wat niet altijd op prijs wordt gesteld. Meestal zijn er geen drijvende steigers. Op het strand kan niet ivm met hoog en laag water, dus ergens bij de stenen vastleggen, door het water ploeteren en dan zorgen dat de boot nog in het water ligt als je terugkomt en niet vast zit op de stenen. Af en toe een wasje en tegen het eind van de middag altijd even borrelen (als we niet varen).

 Verder een zoektocht naar extra zonnepanelen. Genoeg te krijgen maar allemaal veel te groot, gericht op de woningbouw. Sinds de storm van Marokko naar Lanzarote, heeft onze windgenerator het begeven en lagen de lagers eruit en dus te weinig stroom om dagen achter elkaar voor anker te liggen, zonder dat de motor stroom moet draaien. Maar helaas niet gelukt, misschien op een van de andere eilanden meer succes.

 Af en toe shoppen we wat, naar Ikea op Lanzarote, leuke hebbedingetjes kopen, internet voor de andere boten zien te krijgen, wat nogal wat voeten in de aarde heeft. Het lijkt soms makkelijker dan het is. Ik ben erg blij met mijn nog lopende telefoonabonnement van T-mobile waarbij ik Europa-internet heb afgesloten. Waar ik ook kom, ik heb internet. Met mijn hotspot kan iedereen bij me inloggen, wat dan ook geregeld gebeurd, ook door de andere boten. Bedankt T-mobile!!

 Als voorzorgsmaatregel voor kakkerlakken hebben we alvast maar wat lokdoosjes gekocht. Een spuitbus had ik al vanuit Brazilie meegenomen en verder doet iedereen aan boord zijn slippers uit zodat je geen eitjes mee de boot in kan nemen. Ben benieuwd of we kakkerlakvrij blijven.

Verder wat klussen aan de boot, zwemmen, geregeld met en/of bij de buren even borrelen, wat een ROTLEVEN!!!!! En of het nu regent of niet...koud is het nooit en je kan zo je bikini weer aan, de zon komt altijd terug. Heerlijk gewoon. Na mijn verjaardag nog even een griepje gehad, waarschijnlijk boven op de berg bij het piratenmuseum kou gevat. Was daar erg hoog/koud en winderig. Na nog een paar dagen flink rollen op een dikke swell, van raam tot raam, zijn we vertrokken naar het volgende eiland, Fuerteventura.

 Donderdag 25 okt, vertrokken we samen met de Zeemuis naar Fuerteventura. De Mobilae kreeg nog bezoek en bleef nog even liggen. Het grootste gedeelte moesten we natuurlijk weer motoren. Geen wind en later pal tegen. Toch nog een uurtje echt kunnen zeilen. Onder het eiland konden we de veel beschreven windacceleratie waarnemen. Van het ene op het ander moment krijg je er zo 10 of meer knopen wind bovenop. Wel iets om rekening mee te houden.
Uiteindelijk hebben we in de haven van Gran Tarajal een mooi plekje gevonden. Een vriendelijk, gezellig stadje. Eerste aanblik is meteen al heel anders als Lanzarote. Meer groen, minder triest. Beter gevoel.

Inmiddels waren er meer Nederlandse boten aangekomen, maar die zijn maar kort gebleven. Zaterdag zijn ze al weer vertrokken, evenals de Zeemuis. Omdat er een behoorlijke depressie werd verwacht, had te maken met de orkaan Sandy, wilden zij voor de komende depressie op Gran Canaria zijn.
Wij hadden nog amper wat van het eiland gezien en wilden de depressie hier wel afwachten. Tot die tijd lekkere fietstochten gemaakt, gevist, gezwommen, wat klusjes gedaan aan de boot en kennis gemaakt met 2 solozeilers. 1 in een cat, een Duitser die al 3 jaar onderweg is en een Ier, die buiten de haven ankert en al 12 jaar onderweg is. Zeer unieke figuren, waar je weer een boel van kan leren als ze nuchter zijn.
Ze hebben ze ons geholpen met de renovatie van de windgenerator. Helemaal super.

Inmiddels de Mobilae en de Mero ook gearriveerd in de haven, In de haven werden we al gewaarschuwd voor een flink toenemende swell die de haven in gaat lopen en de pontons flink te keer zal doen gaan. Dat hebben we gemerkt. De wind viel wel mee maar de swell was hoog en deed de pontons waven waardoor we als een gek tekeer gingen. De boten rukten zo aan de lijnen dat er van meerdere boten lijnen knapten. Wij alles goed doorstaan gelukkig.
Pieter, de Ier lag op een 3 meter swell buiten de haven en ging als een gek tekeer , maar hij vond dat hij goed lag. Hij kwam zelfs met zijn rubberboorje de haven nog in , kletnat aangekomen natuurlijk en ging 's avonds ook weer terug. Niet te geloven, bootje stond haast recht omhoog op de golven, maar hij is toch bij zijn boot aangekomen. Beetje gek moet je dan wel zijn!!!!
Ook lag er een Nederlandse catamaran te bonken buiten de haven op de golven. Na verloop van tijd kwamen ze toch maar naar binnen omdat ze een behoorlijk schade hadden opgelopen. Een van de tubes was helemaal gescheurd door het ankerbeslag wat er aan had zitten rukken. De andere tube was ontzet. De swell was inmiddels overgegaan in dikke brekers. Bakken met regen kwamen er naar beneden, straten onder water maar de temperatuur bleef perfect. Zo'n 25 graden.

Wij intussentijd gezellige etentjes, dan weer bij de een, dan weer bij de ander. Inmiddels depressie overgetrokken en weer 30 graden. Windwapper gereviseerd door de mannnen en gevierd met een etentje. Nu maar hopen dat ie weer wat stroom oplevert. Wachten op wind!!

mijn verjaardag

Om half 9 waren de bemanningsleden van de Mobilae en Zeemuis al op onze boot om deze te voorzien van vlaggetjes. Daarna werd ik gewekt met een aubade, koffie en een hele berg kadootjes. Echt jarig!!!!
Vervolgens moest ik me snel aankleden en werd ik meegenomen in een prachtige Vito-bus om het eiland te verkennen. Van piratenmuseum , tot wijnproeverij. Langs de kamelen, kaktusvruchten eten en een geweldige picknick op de rotsen aan zee. Terrasje pikken en de tocht eindigde met een BBQ bij onze ankerplaats op het strand compleet met kampvuur. Ik heb genoten. Bedankt jongens.

We willen zeilend naar de Canarisch!!!!!

Afgesproken dat we alleen weggaan als we kunnen zeilen. We hebben al zoveel moeten motoren en dat willen we nog niet nog een keer 4 dagen.. Vaak werd er 10-15 knopen wind voorspeld, maar als je dan voor de wind voer, moest je toch je motor nog aan hebben om vooruit te komen. Je vaart de wind dan dood. Nu werd er 15 tot 20 knopen wind voorspeld met toenemend tot 25 aan de kust maar daar zouden wij niet meer zitten. Wij blij dat we dan eindelijk een lange tocht konden zeilen. Bovendien zou alles voor de wind zijn.

Dus op naar Lanzarote, een vaartocht 460 mijl, waar we 3 tot 4 dagen over zouden doen. Met 3 boten in konvooi op weg. Helaas liep het niet allemaal zoals verwacht.........

 Om 10.00 uur bij de douane in Rabat,met 7 schepen die wilden vertrekken.Wat duurt dat lang. Na uitgeklaard te hebben bij de douane moest de drugshond, Wolf genaamd, nog een rondje door iedere boot doen. Daarna konden we eindelijk op weg ,zo'n 2 uur later.
Er stond weinig wind, liepen zo'n 5 knopen , nu nog aan de wind. Om 19.00 uur is het hier al donker en dan duurt een nacht (varen)wel erg lang. Vooral toen een ander Nederlands schip vast kwam te zitten met zijn kiel in een visnet wordt het varen niet een pretje. Ook wij zaten er met zijn allen bijna middenin. De netten werden aangegeven met knipperlichten maar niemand wist precies waar het begon en ophield. Ook op de kaart niets te lezen. Erg vermoeiend en dus geen slaap omdat we met zijn 2-en wilden opletten. Hierna zijn we verder zee op gestoken zodat we hopelijk niet meer in de netten zouden raken. Zo'n 20 mijl uit de kust.

Helaas weer weinig wind en uiteindelijk moest de motor toch weer bij en natuurlijk zeer gefixeerd op de lichtjes. Quido wordt gek van de lichtjes en lawaai op de boot dus doet geen oog dicht en ik een paar korte slaapjes. De volgende dag prachtig kunnen zeilen, we bleven mooi met zijn 3-en bij elkaar.
De Zeemuis, Mobilae en wij , de Impact. Middels de marifoon hadden we contact met elkaar en alles liep voorspoedig. Ik heb met mijn vislijn nog een dikke zilvermakreel binnengehaald.

 's Nachts woei het lekker en konden we prachtig zeilen, zijn wat verder uit elkaar gegaan voor de veiligheid. Op een gegeven moment waren we de Zeemuis kwijt , alleen nog marifooncontact. Achteraf bleek hij verschillende problemen met de boot te hebben. Van slapen kwam weer niets, Quido deed geen oog dicht,zag weer overal lichtjes en dus nog steeds geen ritme voor het wachtlopen. Ik daardoor dus ook niet. De Mobilea en wij zijn bij elkaar in de buurt gebleven. De derde dag op zee nam de wind toe tot zo'n 20 tot 25 knopen. De zee begon al snel behoorlijke golven op te bouwen wat eigenlijk niet meer ophield.
Steeds hoger, steeds steiler, steeds meer brekers. Hoge muren van water gooiden het schip, van 15 meter en 20 ton als een balletje over het water. Wij voeren met een gereefde fok en 3 reven in het zeil omdat we 11 knopen voeren en niet in de volgende golf wilden duiken. Uiteindelijk werd het steeds harder en moest ik wel naar voren om het grootzeil te laten zakken (voor de wind). We gingen te hard. Met pijn en moeite gelukt. Als ik het laatste stukje zeil wil laten zakken moet ik in de mast klimmen en daar werd ik echt heen en weer geslingerd. Gelukkig weer alles goed gegaan. Behalve de giek die een paar flinke klappen maakte en uiteindelijk nadat het zeil gezakt was op het zonnepaneel kwam. Lag veel lager als normaal.
Zou het lummelbeslag gebroken zijn???
Dus weer naar voren om de reserve-val aan de giek te haken om deze omhoog te houden. Giek is niet eerder te checken als wanneer we weer aan de wal liggen.
Inmiddels nam de wind alleen maar toe en ging ver boven de voorspelde 25 tot 30 knopen. Wij hadden voor de wind al 36 knopen op de meter staan, dat is normaal dus zeker boven de 40 knopen (windkracht 8). Op een puntje genua werden we alle kanten opgegooid, liepen we nog steeds 9 knopen en gingen een keer bijna plat bij een dwarse golf. En dat in een aarde donkere woeste zee.

Dit is niet wat ik bedoelde. En een nacht duurt hier 12 uur, dat is wel erg lang. Maar gaandeweg went het ook wel weer. Inmiddels bekaf en ook af en toe even een half uurtje liggen. Blij was ik toen we de vreselijk hoge golven ook uiteindelijk zagen en er dus op kan reageren. Inmiddels was de windwapper op hol geslagen en maakte zo´n lawaai, denk dat alle lagers er uit liggen. Resoneerde door het hele schip. Gelukkig uit kunnen krijgen maar daardoor wel stroomgebrek en geen marifooncontsct meer met de Zeemuis en Mobilea. Volgende dag nam de wind af tot 25 knopen en zijn we op gereefde fok verder blijven zeilen. Van slapen kwam nog steeds weinig.

Stemming was prima maar vermoeidheid nam wel toe. Nog 1 nacht en dag te gaan. Inmiddels waren we iedereen kwijt geraakt, geen marifooncontact meer en maakten ons zorgen om de rest. Zo´n 20 mijl voor Lanzarote kregen we contact met de Zeemuis. Ze lagen zo´n 15 mijl achter ons en hadden behoorlijk wat problemen gehad. Waren bijna bijboot kwijt, windvaan die het niet trok, automaat ook niet dus alles zelf moeten sturen. Djerie, van 12 jaar, heeft het zelfs nog even overgenomen. Blij waren we weer contact met ze te hebben maar konden allebei geen contact krijgen met de Mobilae. Zagen al vreselijke tafrelen voor ons en maakten ons grote zorgen.
Een cat, nog niet echt ervaring op oceaan en slecht weer. Brrrrrrrrrrrrrr. Hoe blij waren we dat we ineens een stem over de marifoon hoorden van de Mobilae. Yezzz. En ze waren er al eerder al ons. Hadden zelfs al een nacht geankerd. Heerlijk om ze weer te zien en daar een goede borrel op gedronken die er meteen behoorlijk inklapte. Na 4 dagen en nachten gevaren te hebben, 4 uurtjes geslapen, doet een mens toch niet goed. Zowel Quido als ik waren behoorlijk aan het hallucineren???? We hoorden stemmen, zingen, kraken, kloppen etc. Hoe gek kan je zijn.
Gelukkig na een goede nachtrust was dit ook weer voorbij en gaan we genieten van Lanzarote, de zon, het heldere water en de heerlijke temperaturen, De eerste duik was voor mij. :)

Weer naar Europa.....Canaries

Een heerlijke week in Marokko gehad. Veel gezien van de directe omgeving. Veel gefietst.
Het binnenland intrekken met trein of bus hadden we geen zin in.
5x per dag krijgen we een melding wanneer het gebed plaats gaat vinden van uit vele windstreken.
Lekker wat rondlummelen,  de medina's bekijken en wat shoppen. Kruiden kopen, verse olijven, RVS koffie-expressomachientje gekocht, wat je gewoon op het gas zet. Verleiding weerstaan om een superklein, lief , vrolijk, enthousiaste puppie mee te nemen. Ik was echt helemaal verliefd. Maar gezond verstand heeft het tot nu toe gewonnen.

Verder beetje eten op terrasjes of in de medina. Kost echt helemaal niets. Met 5 personen eten; kip, sla, rijst, patat en fris bij de locals voor 80 Dirham = nog geen 8 euro totaal. En vooraf nog heerlijke tagine met brood. Later op een ander terras nog 3 muntthee en een cola voor 15 diran = € 1,5..
Marokko is echt geweldig. Fantastisch weer met super temperaturen. En dan te bedenken dat het in Nederland herfst is, brrrrrr.  Kan me er niets bij voorstellen.

De mensen zijn hier erg gastvrij en helpen je waar ze maar kunnen. Praten Arabisch, een enkeling spreekt Engels en de  meesten spreken  Frans.  Ik wat minder, maar red me overal wel uit en krijg wat ik hebben wil. De rem van mijn fiets zat vast, dus daar bij een mannetje laten maken. Wilde er niets voor hebben. Toch wat gegeven,Nam hij wel dankbaar aan.

Wel is het hier oppassen met de hygiëne. Iedereen doet zijn slippers uit als ie op de boot gaat om te voorkomen dat je eitjes van kakkerlakken mee naar binnen neemt. Net als karton wat om de verpakkingen zit. Er afhalen en weggooien. Ben benieuwd of wij ze nog aan boord krijgen. Ook op de Canarisch is het opletten geblazen.

Vanmiddag water (met veel chloor) getankt, benzine voor de bijboot en diesel (á  €0,75 de liter), echt lachen. Verder alle winterkleren gewassen en en onder het bed opgeruimd.
Inmiddels zijn van de 12 Nederlandse boten er nog een stuk of  5 in de haven en gaan er morgen 4 met ons mee. Havengeld betaald en morgen nog uitklaren bij politie en douane en zullen we de drugshond weer aan boord krijgen. Ben benieuwd hoelang dit weer gaat duren.

Op naar de Canarisch. Zo'n 4 dagen/nachten varen. Windverwachtingen waren goed, tussen de 20 en 30 knopen, voor de wind,maar begint nu al weer in te kakken. Toch maar vertrekken en zien wel. Steeds zuidelijker (oh oh, hoe kom ik ooit terug?)

Rabat

Zaterdag 6 oktober om 7.30 uur vertrokken richting Marokko samen met de Zeemuis. Zoals we inmiddels al gewend zijn stond er weinig wind, dus begonnen we weer vrolijk te motoren, helaas. Hoe verder weg we kwamen, hoe warmer het werd en het werd echt zeilen (met motor aan) in bikini. Heerlijk die warmte. Inmiddels was het water al meer dan 1000 meter diep geworden en echt helblauw. Prachtig om te zien.

2 vislijnen uitgegooid maar niets gevangen, wel een kunstaas-visje kwijtgeraakt. Toch iets gemist????? Onderweg nog een klein vogeltje op bezoek gehad die zelfs in de kuip kwam zitten en ook nog een kijkje in de kajuit nam. Na 1.5 uur gerust te hebben ging hij zijn eigen weg weer. Tegen de avond gegeten in de kuip nadat we een zure pasta overboord hadden kunnen gooien. Met deze warmte merk je wel dat alles zeer snel bederft.
Inmiddels was het donker geworden en gingen we af en toe even een tukje maken. Echt in het ritme van wachten lopen zitten we nog niet. Daarvoor zijn de tochten nog te kort. Nadat ik een paar uurtjes geslapen had stond er wind en konden we de motor uit doen en de Aries (windvaan) proberen. Niet echt een succes in het donker. Om alles af te stellen met die touwtjes, zonder dat je veel ziet. We kregen dan ook prompt 2x een gijp.Bij licht maar weer eens proberen.
Na zo'n 7 uren zeilen, later met de windvaan, maar werkt nog niet zoals die moet. Waarschijnlijk ook door te weinig wind, konden we de motor weer bij zetten anders liepen we echt veel te langzaam.
Inmiddels al weer lekker warm geworden, zo'n 30 graden en volop zon. Ik weet al bijna niet meer wat regen is. Ineens zagen we naast de boot een griend (kleine walvis). Ik denk zo'n 10 meter. Helaas te laat om een foto te kunnen maken, wel een imponerend gezicht zo'n groot beest naast je boot dat water omhoog spuit. 

Na 185 mijl afgelegd te hebben waren we om 18.00 uur (Marokkaanse tijd, scheelt 2 uur met Nederland) bij de havenmond van Rabat en werden we door een klein bootje van de politie binnengehaald. Eerst inklaren. Kregen meteen een drugshond aan boord met 2 mannen van de douane, die het schip van buiten en van binnen doorsnuffelde, zonder resultaat dus. Daarna mocht Quido alleen van boord om alle papieren in te vullen. Nogal wat gedoe.
Na 1,5 uur konden we eindelijk naar de haven. Allemaal een beetje katterig door vermoeidheid. Wijntje en meteen allemaal in coma.

 Na een heerlijke nacht gemaakt te hebben de volgende dag de hele boot lekker ontzouten, wassen, en knoeien met water. Fietsen eruit en de stad in.
De medina bekijken en wat shoppen.
Levende kippen die ter plekke geslacht werden, lekkere kruiden, dadels, olijven, vers fruit, zoute citroenen gekocht en eten waardoor je echt merkt dat het een ander cultuur is. Pilsje op het terras is er niet te krijgen. Water, verse jus, of muntthee is trouwens ook niet verkeerd.
5x per dag hoor je uit alle hoeken de oproep tot gebed. Al met al een leuke ervaring om even te proeven aan een ander cultuur.

Zodra de wind een beetje aanwakkert vertrekken we naar Lanzarote. (ca 460 mijl, 4 dagen varen) Morgen nog even genieten van de Medina's, tanken, (water en diesel á 0,80 cent de liter), Marokkaans eten proberen en hopelijk een supermarkt vinden voor een beetje voorraad aan te vullen.
 De gribfiles goed bekijken en donderdag of vrijdag op naar de volgende bestemming.

Dag Europa............, op naar Afrika

Morgenochtend 7.30 uur vertrekken we weer. Nu gaan we Europa verlaten en op naar Marokko. Nadat we in Alvor heerlijk voor anker hebben gelegen, het dorpje bezocht en de nodige boodschappen hebben gedaan met Maarten en Marjolein van de Mobilae, die we daar toevallig hebben ontmoet zijn op de Mobilea, een catamaran van 12 meter, nog even gezellig aan het borrelen geweest. De volgende dag heeft Quido op de Mobilae natuurlijk weer Indisch gekookt en zijn aan het eind van de middag naar het begin van de baai gevaren. Dit omdat we de volgende dag vroeg wilden vertrekken en de Zeemuis , met 2,5 mtr. diepgang, er anders niet overheen kan. Na een lekkere nacht zouden we om 9 uur vertrekken. Springtij!!! De Zeemuis lag nog zo vast als een huis en we moesten echt nog een uur wachten voordat ze los waren. Met zijn 2-en naast elkaar dan nog maar een extra bak koffie en even later konden we dan toch nog vertrekken. Zo'n 45 mijl verderop zijn we Ria de Formosa ingevaren en voor anker gegaan bij Culatra. Hier lagen nog veel meer Nederlanders. De Waltzing Mathilda, de Sailaway en nog een aantal anderen. Het dorpje Culatra lijkt vanaf de kant helemaal niets maar ben je er eenmaal geweest dan wordt je op slag verliefd. Allemaal mooie huisjes, veel bloemen. geen straten, geen auto's. Alles is zand. Het enige verharde is een betonnen pad van een meter breed, wat door het hele dorp loopt. De bevolking leeft ook hier weer van de vis en schelpen-vangst. Deze hebben we dan ook met smaak opgegeten bij ons aan boord. De Waltzing mathilde had wel 2 kilo van die schelpen gezocht en heerlijk bereid en de zeemuis had een goede vangst op weg hier naar toe. Een dikke zeebaars van zo'n 35 cm en een makreel. Op de BBQ dan maar. Heerlijk. Inmiddels hadden we met de Zeemuis een leuke ruil gedaan. Zij onze spinaker en wij een Aries windvaan. De spinaker is te groot voor ons, vooral omdat we eigenlijk altijd met zijn 2-en varen en dan 165 m2 wat teveel vinden. Jeroen zou alles werkend en passend maken. Dus alles schoonmaken en Jeroen buizen lassen bij hem aan boord om er een mooi geheel van te maken. Nog met de bijboot naar Alhao geweest en vanaf daar een taxi genomen naar de Decathlonwinkel om materialen te halen. Ook nog een stepapparaat meegenomen om onze conditie wat op peil te houden, want erg veel doen we daar niet echt aan. Veel varen, veel ankeren....dus te weinig beweging!! Toen we terugvoeren vanaf Olhao zouden we de snelle weg op de platen nemen, maar was nog wat te vroeg zodat Jeroen een heel stuk door het water heeft moeten lopen om het bootje er over te trekken. Djerie en ik daarna nog lkkr gezwommen en weer het log bekeken en nog even gedraaid. loopt nu wel maar of het goed is???? Gaf wel erg weinig mijlen aan. het onderwaterschip begint al aardig wat aanslag te krijgen. Binnenkort maar eens gaan borstelen. Inmiddels is Jeroen héél erg druk geweest met de windvaan, maar hij zit er op en lijkt aardig goed te werken. Op zo'n binnenmeer heb je natuurlijk niet echt goed de ruimte om hem uit te proberen, maar morgen zullen we het beleven. 's Avonds lekker gegeten op de zeemuis. Quido en Doeska hadden gekookt en morgen... Varen. Op naar Rabat/Marokko. 185 mijl, dus 2 dagen. (waarschijnlijk zijn we niet meer te volgen op marine-traffic en heb ik geen internet in Marokko (heb i'net Europa). Dus weet niet hoe het met het blog komt. Wanneer mogelijk plaats ik wat als er wifi is. Bey Bey 0

Cascais,Lisboa,Seixal,Sines en nu Algarve - Alvor

Na nog een aantal dagen in de baai van Cascais te hebben gelegen hebben gelegen, hebben we een citytrip geboekt naar Lissabon. Je kan met een open dubbeldekker-bus 4 verschillende routes kiezen die door de omgeving rijden met allemaal verschillende attracties. Je kan overal uitstappen en met een volgende bus weer instappen. Leuk systeem.

We zijn de hele kust af geweest , door verschillende dorpjes en stapten uit in Lissabon. Na een aantal uren Lissabon bekeken te hebben, hapje, drankje, wat winkelen, zijn we weer terug gegaan. Een prachtige stad, gezellig maar toch misten we iemand die de juiste/mooie plekjes aan kan wijzen. Het was vreselijk warm (30 graden)  in Lissabon, maar daar houd ik van.

Na de trip besloten om de volgende dag verder te gaan toen er een berichtje binnen kwam van de Hollandse Bask (fan van mijn blog). Hij was morgen is Lissabon en wilde langskomen in Cascais. Dat initiatief en contact vonden we zo leuk, dat we besloten nog een dag te blijven.

Helaas kwam het restant van de orkaan Nadine richting Portugal en wilden we niet nog meer deinen op de swell dan we nu al deden, dus besloten we met de Zeemuis en de Zweedse Albin  te vertrekken richting Seixal, een ankerplekje op een rivier tegenover Lissabon. De Hollandse Bask via mijn blog gelukkig nog kunnen bereiken en kwam dan met de snelboot ons opzoeken. Super leuk!!!!
Quido heeft hem met het rubberbootje opgehaald en kwam meteen al zeiknat bij ons aan. Hartelijk welkom.
Hij had een heerlijke witte wijn meegenomen en echte Portugese koeken. Inmiddels weet ik zijn echte naam en heeft hij zijn beloofde Indische maaltje gehad. Heel erg leuk. Met de laatste snelboot is hij terug naar Lissabon gegaan omdat hij de volgende dag weer moest vliegen.

Inmiddels lagen we met 3 boten op het zijriviertje van de Taag, tegenover Lissabon. We hadden ons ankerdagje wel. Eerst bij vertrek uit Cascais hadden we al een anker van een visboot in de ketting gedraaid.
Kostte even wat moeite maar gelukkig kunnen verwijderen. Even later in Seixal lagen we zo vast dat de ketting bij het achteruit varen door de lier slipte. Hier klopt iets niet, dus anker weer ophalen, maar kostte erg veel moeite om deze omhoog te krijgen. Na een half uurtje van alles proberen zagen we heel voorzichtig  een ankerketting van een tanker naar boven komen die er met geen mogelijkheid af te krijgen was. Gelukkig kregen we hulp van de Zeemuis en uiteindelijk gelukt.

We zijn nog enkele dagen in Seixal gebleven, afwachtend op het restant van de orkaan Nadine. Met zijn allen een heerlijke paëlla gegeten , door Miquel (de Spaanse Zweed) gemaakt en bbq bij ons aan boord, gewinkeld, terrassen en bezoekje aan de Llydl. Harde wind op stroom, is niet echt prettig. Een aantal keren verkast omdat we het idee hadden dat we begonnen te krabben. Uiteindelijk bleek iedere boot daar zijn eigen leven te leiden en varen echt af en toe meters voor en achteruit.

Met het slechte weer wat internetten en zag dat er een nieuwe update van de Iphone was, IOS6.0,  dus wat doe je dan.... downloaden. Een aantal uren hierna had ik geen internet en geen telefoonbereik meer. Alles geblokkeerd. Wat een ramp. Zou het dan aan de nieuwe update liggen??? In dorp wifi opgezocht en zag een  berichtje van T-mobile dat ik afgesloten was en weer kon bellen/internetten als ik een voorschot van €1300 wilde betalen. Die zijn gek. Heb internet Europa met 500 MB snel en daarna onbeperkt langzamer. Na heel veel bellen, dagen geen internet uiteindelijk alles weer hersteld, en ligt dus niet aan de nieuwe update. pffff.

Na de storm zijn we weer naar Cascais gegaan en vlak voor de ankerplaats, nog op volle zee, viel onze motor uit. Al;s de motor niet draait kunnen we het anker ook niet elektrisch laten vallen, dus dan de hele ketting maar overboord en wachten op de anderen. Na 2 uur kwam Jeroen van de Zeemuis en heeft ons kunnen slepen naar de ankerplaats. Daar de motor verder onderzoeken samen met Jeroen en Miquel.
Alle brandstoffilters vervangen (filter was vies, maar diesel schoon. Misschien toch prop van de eerdere verstopte dieseltank?) en de lucht uit de motor en na een aantal keren lukt het eindelijk en loopt de motor gelukkig weer als een zonnetje. Meteen nog maar een aantal extra filters gehaald zodat we om de 100 vaaruren kunnen vernieuwen.

In Cascais kwamen we de Blabbercrew nog tegen met wie we op het terras gezellig hebben bijgekletst.
Woensdag zijn we vertrokken naar Sines met 3 boten maar Miquel, die al wat eerder was vertrokken met de Albin kwam terug met een zwartrokende motor en durfde het toch niet aan om met de hoge swell van 3 meter zo'n eind te gaan varen. Wilde deze toch eerst repareren.
Eind van de dag, na weer veel gemotord te hebben, lagen we eindelijk op de ankerplaats. Weer rollen geblazen. Maar een dikke neut en dan slaap je wel.

De volgende dag om 8 uur vertrokken naar de Algarve. Baleeira. Prachtige dag. Eerste uren konden we mooi zeilen en de laatsten ook. Tussendoor moest af en toe de motor bij doen omdat de wind inkakte en er een hoge swell stond. Je moet dan toch wat vaart houden. Samen met de Zeemuis (zie ook de nieuwe Zilt) om 18.30 uur voor anker en toen nog even geborreld.

Vandaag aangekomen in Alvor. Een soort waddengebied wat we alleen bij hoog water in kunnen varen omdat hele stukken droogvallen en niet (goed) betond is. Tijdens het ankeren barstte er een bui boven ons los zodat we helemaal doorweekt waren, maar liggen wel vast. Mooi even tijd om het blog bij te werken.
Gelukkig breekt het zonnetje nu weer door, blog updaten en dorp verkennen.

Cascais (bij Lisboa)

Na nog een dagje in Leixoes gelegen te hebben,weer ff naar de vissershaven, gewinkeld, en natuurlijk een nieuwe bikini en korte boek gescoord,
Quido nieuwe spijkerbroek, allebei happy. Daarna BBQ op de boot. Sardientjes en garnalen. Heerlijk.
Net voordat het donker werd kwam de Blabber bij ons voor anker. Dat werd een enthousiast weerzien. Meteen verhalen uitwisselen en een wijntje hoort daarbij natuurlijk/ Omdat ze nog niet gegeten hadden konden de overgebleven sardientjes daarna naar binnengewerkt worden door de Blabber bemanning.

De volgende dag toch maar vertrokken.
Een stralende dag maar helaas weer weinig wind. Afwisselend genua met motor en soms even alleen genua. Behoorlijke swell van meer als 2 meter. Je moet dan toch de snelheid (dmv motor)er een beetje inhouden wil je niet als een gek heen en weer rollen.
Om 20.00 uur waren we bij Figuera de Foz en besloten we om door te varen. Was inmiddels al donker. Geen aantrekkelijke jachthaven, geen anker-mogelijkheden en we willen toch naar het zuiden. Dus dan maar een nachtje door. Zicht was redelijk goed en motor en zeil bij. Het meest lastige is al die stokken en bolletjes van de plaatselijke vissers. Je wilt echt niet een lijn of net in je schroef hebben ,dus zijn we een mijl of 10/12 uit de kust gaan varen zodat we hier wat minder last van hadden.
In de nacht zagen we regelmatig witte strepen die als een speer door het water trekken, onder de boot door schieten en wat eindigde in een plons. Waren dus steeds weer dolfijnen. Prachtig gezicht.
We hebben dan ook weinig geslapen allebei, bang om wat te missen. Halen we morgen wel weer in. Rond 7.30 uur werd het weer licht. Je merkt wel dat de nachten hier erg lang zijn.

Om 14.00 uur konden we dan het anker neergooien in de prachtige baai van Cascais, een mondaine badplaats aan de monding van de rivier de Taag. Een voorstadje van Lissabon.
Na een anleger begonnen we toch de vermoeidheid wel te voelen en hebben lekker geslapen en verder rustig aan gedaan.
Volgende dag potdicht van de mist, wat later weer enigszins optrok.

Even buiten de baai van Cascais konden we de internationale zeilwedstrijden volgen van de high tech trimarans. Prachtig om te zien! Volgende week moeten ze in Marseille verdere wedstrijd varen. Nog een aardig tochtje voor de boeg dus.

 Cascais is een gezellige stad, mooie gebouwen, smalle straatjes met gezellige eettentjes/terrasjes en een stuk mondainer als de voorgaande steden. Je merkt toch dat je zuidelijker komt.
Vanwege de warmte zijn we niet naar Lisboa gegaan. Andere vertrekkers zijn daar weggevlucht omdat het niet te houden was in de stad/zonder wind.

Verder druk bezig geweest met de dieseltanks. We hebben er 2, elk 250 liter, maar één blijft steeds maar vol en dat hoort niet zo. Ze moeten ongeveer evenveel zakken op de meters. Verstopping??
Na eerst zelf van alles geprobeerd te hebben, met monteur gesproken en een afspraak gemaakt in de jachthaven, leek bij het starten van de motor om naar de haven te gaan toch wat veranderd te zijn op de meters. Afspraak eerst maar weer afgezegd. Na het varen maar kijken of het nu inderdaad goed is. Misschien is de verstopping door het prutsen aan de kranen wel verwijderd.

Nog steeds Leixoes

Eigenlijk hebben we het hier vreselijk naar ons zin.
We liggen voor de ingang van een druk bezette handelshaven. Grote containerschepen varen in en uit , vooraf gaande door pilots. Een en al bedrijvigheid waar we wel van houden. Altijd wat te kijken en de laatste dagen geen mist meer.

De gasflessen hebben we kunnen vullen. Kostte wel een halve dag maar we kunnen weer even vooruit.Het is gevuld met propaan en we hebben nu weer plopgas. Met campinggas waren we van dit probleem af dus de volgende keer er maar butaan instoppen.
Met de taxi een aantal kilometers buiten de stad naar een bedrijf dat de gasflessen kan vullen. € 31 euro voor de taxi en 2x gasflessen vullen €17. Dat laatste viel dus echt mee. Leuke taxichauffeur die de hele tijd bij ons bleef wachten tot alles geregeld was. vertelde ons nog dat hij 6 dagen per week, 11 uren per dag werkte voor (schrik niet) €500 per maand. Hoe is het mogelijk!!! Hebben hem dan ook een dikke fooi gegeven.

Later ontdekten we, even na het eerste strand na de haven, een zwembad gebouwd in de natuurlijk rotsen. Prachtig gelegen met een fantastisch uitzicht. Af en toe slaan de golven van de oceaan in het zwembad.
Wij moesten dit natuurlijk live meemaken en zijn er dan ook nog een haf dagje geweest. water is zout maar wel iets warmer als de oceaan. Denk graadje of 19. Leuk restaurant met zitjes en loungebanken erbij. hebben ons prima vermaakt.

Vandaag eerst diesel getankt en daarna met de bijboot op pad, naar het stadje Matosinhos, wat aan de andere kant van de haven ligt en waar ook de de vissershaven is. We konden meteen aan een drijvende steiger naast een locale-visser aanleggen. Zo vriendelijk die Portugezen. Inmiddels wemelde het van de meeuwen die wachten op hun maaltje van alle binnen komende vissers. Ze pikken de vis zo uit de bakken. Zo brutaal.
Terwijl ik foto's en video maakte kreeg ik van een van de vissers een zak vol sardientje. Hoewel ik vroeg of hij een stuk of 10 wilde pakken kreeg ik weer een zak vol. Zoveel eten we lang niet op , dus weer (na het stadje bekeken te hebben)  langs alle bekenden in de haven en voor anker om te delen.
De Deen, die al 7 jaar onderweg is was er blij mee en nodigde ons meteen uit voor een biertje. Hij blijft de komende 6 maanden in Leixos en gaat volgend jaar wel weer verder. (€100 per maand is dan ook een koopje). Later kwam Jeroen, een solozeiler uit Belgie nog wat sardientjes halen en bleef gezellig hangen/kletsen.
Na de visjes schoongemaakt te hebben begon het ineens behoorlijk te waaien, tegen de 30 knopen wind. BBQ werd dus niets, dan morgen maar proberen. De voorspellingen zijn super. Wind en tegen de 30 graden, wat wil je nog meer. Of we vertrekken?? Daar moeten we nog een nachtje over slapen.

Portugal

Woensdagochtend zijn we vertrokken naar Portugal. Afscheid genomen van de Spaanse ria's, waar we ontzettend van hebben genoten.

Heel dapper begonnen we meteen met alle zeilen op, maar hebben hier maar kort gebruik van kunnen maken, want de wind viel al snel weg en we moesten wéér motoren. Dacht dat het log gemaakt was maar gaf alleen maar 0,04 tot maximaal 1,00 aan. Shit, nog niet goed. Maar weer op onderzoek uit.
Het zeilen valt hier op de Atlantic wel erg tegen. We lijken wel een motorboot, maar we hebben nog even te gaan,dus.........afwachten maar.
De temperatuur is hier fantastisch.

Onze eerste stop was Viana do Castelo. Een mooie oude stad met historische gebouwen, kerken en kastelen. Hier lagen we aan de buitensteiger van de haven, aan de rivier Limo. Behoorlijk wat stroom en honderden vissen speelden om de boot.
Na de boot van zout te hebben ontdaan, water getankt, de was gedaan (was hier 32 graden, dus binnen een uur alles weer droog) snel de fietsen er uit en 's avonds de omgeving bekijken. Prachtig. En lekker wat wind tijdens het fietsen.
Quido helemaal blij want we hebben bij een grote supermarkt rawit gevonden, eindelijk weer verse sambal.

De volgende dag weer gefietst, gezwommen (met 33 graden is het echt heerlijk verkoelend ook als is het water ijskoud) en natuurlijk weer gedoken naar het log. Wat blijkt, de impellor zat dwars op de boot dus dan zal het nooit goed meedraaien. Weer het log uit de boot trekken en een kwart slag draaien. gelukkig alles weer waterdicht kunnen krijgen. Blijft spannend!!!

Vrijdag vroeg vertrokken naar Leixoes, dit ligt bijna naast Porto.Weer geen wind, dus weer op de motor. dik 30 mijl. De kust is anders als de Spaanse. Bij Spanje zie je allemaal rotskusten, hier verandert het in lange stranden, doet een beetje denken aan de Nederlandse kust met hier en daar wat rotsen.
In de voorhaven van Leixoes konden we ankeren vlakbij een mooi strand. De golven zijn hier prachtig, ze zijn dan ook allemaal aan het golfsurfen.
We komen steeds weer dezelfde boten tegen. 2 bootjes (ca. 8 mtr) met jongelui uit Zweden en Noorwegen lagen hier ook weer voor anker.We werden dan ook meteen door ze verwelkomd. Gezellig.
Zoals we al eerder gehoord en gelezen hadden kan het hier dagen lang dicht zitten van de mist (fog) en inderdaad de volgende dag zat het potdicht van de mist en dat bleef eigenlijk de hele dag. 50 meter was af en toe veel. 's Avonds trok de mist wat op en hebben we op het strand gamba's en schelpen gegeten, heerlijk. Ik vind het altijd leuk om nieuwe dingen te proeven en dit was echt een succes.

De volgende dag weer potdicht van de mist. Beetje gevist met een diepvriesgarnaal en nog geen minuut later een dikke vis aan de haak. Helaas was het draadje te dun en de vis ging er met mijn garnaal vandoor. Daarna nog van alles geprobeerd, met bootje varen en werphengel door de voorhaven, visje als aas maar geen succes meer. 's Middags trok de mist even op en zijn we nog naar het strand geweest.

Morgen gaan we proberen om onze gasflessen te laten vullen. Dat schijnt alleen hier te kunnen, dus grijpen we deze kans aan en blijven dus nog even hier.

3 maanden zonder werk

Inmiddels al 3 maanden niet meer aan het werk. Vreemd!! Ook wel lekker. Geniet iedere dag van alle ervaringen, het weer, de omgeving, het nieuwe en onbekende, maar denk ook veel aan mijn collega's en bewoners.
Wat voor een dag is het vandaag?? Dinsdag, ok  dan hebben ze vanmiddag zwemmen. En zo de hele week door. Zouden ze me al vergeten zijn?? De bewoners vast, want de meesten zijn dementerend. Maar ja , zo gaat het in het leven.

Wij trekken langzaam aan steeds meer zuidwaarts en dat is aan de temperatuur te merken.Inmiddels rond de 27 graden. Heerlijk, alleen ga je wel steeds minder in de zon zitten. Alles went dus.. Bijna iedere dag mooi weer, wel weinig wind, dus het zeilen hier valt wel wat tegen. Eigenlijk hebben we het best wel druk.
Wassen, boodschappen doen, alles neemt 5x zoveel tijd dan wanneer je gewoon thuis bent. Eerst met je bootje ergens aan de wal zien te komen. Je hebt met hoog en laag water te maken, dus dat lukt niet altijd. In de jachthaven willen ze je vaak niet hebben als je voor anker ligt, dus dan moet je ergens aan een kade een plekje zien te vinden. Dan zoeken om een supermarcado, soms einden lopen en dan alles weer terugbrengen naar je bootje en weer terugvaren. Terrasje onderweg en halve dag is weer om. Zo dus ook met wassen.

Inmiddels verschillende Ria's gehad.
Ria de Arousa was zo groot. Viel ons erg tegen. Misschien door de ZW-wind die we hadden. Slechte ankergrond en overal van die vispallets waar je einden voor om moest varen.Kost je zo een halve dag.
Uiteindelijk een plekje gevonden, mooi beschut maar werden wel om 7.00 wakker gemaakt door wel 60 bootjes die allemaal voorbij raceden in hun visbootjes om schelpen te schrapen.En wij maar rollen op hun golven. Ankerbol hebben ze ook eraf gevaren dus gebruiken nu maar een stootwil.
Op naar de volgende Ria .Ria de Pontevedera.
Hier super genoten, waarbij we in Roxo aan een mooring lagen voor 10 euro per nacht en 24 uur per dag met een watertaxi konden worden opgehaald om naar de kant te gaan. Leuk plaatsje, erg mooi en geen swell!!! Terwijl we net aan de mooring lagen zwommen er 6 erg grote bruinvissen voorbij. Prachtig.
Zouden we uit eten, konden we niet eerder als 21.00 uur terecht. Moet nog steeds wennen aan die Spaanse tijden. Tussen 14.00 en 17.00 uur alles dicht en eten vanaf 21.00 uur 's avonds. Hmmmm! maar is wel de charme van andere culturen.
Na een paar dagen weer verder naar het zuiden; Ria de Vigo. Voor Cangas. wat een ramp. De hele middag en avond veerboten om de 20 minuten en rollen maar weer. Ging tot 1 uur 's nachts door en daarbij ook nog kermis met loeiharde muziek to 2 uur denk ik. Volgende dag maar snel weer weg op naar Bayona.
Een supermooie baai waar je beschermt ligt tegen bijna alle windrichtingen. Hier blijven we nog lekker een dagje. Mooi weer, lekker zwemmen.
Log gemaakt, wat vast zat en de nodige adrenaline gaf om die uit de boot te trekken. Het water spoot wel een halve meter de boot in, maar is volgens mij gerepareerd.
(het log geeft de snelheid van de boot door het water aan, en is makkelijk om te zien of je stroom mee of tegen hebt. Als het lang in het water zit kan er aangroei op komen, pokken, modder en gras, zodat het wielletje niet meer draait en dus niets meer aangeeft op je meters) log helemaal schoongemaakt en toen moest het er weer in. Het hart zat in mijn keel maar alles is gelukt. Trots op mezelf!!!
Morgen nog een luierdag en dan naar Portugal.

Nog even "Galicia"

We zijn nu aan de laatste Ria's toe voordat we in Portugal zijn.

Dinsdag vertrokken naar Ria de Muros.Was behoorlijk mistig bij vertrek maar trok al vrij snel op. Onderweg veel zon, motoren met zeil bij en natuurlijk weer dolfijnen. Prachtig ankerplekje gevonden. Hebben inmiddels al veel ander mensen ontmoet,de meesten komen toch uit Nederland, Zweden, Noorwegen en Engeland.

Woensdag; Vannacht slecht geslapen ivm de harde wind en veel lawaai van allerlei klapperende dingen.
Maar een frisse duik in de ochtend maakt een boel goed. We wilden met het bootje de haven in om even aan te leggen en het dorp in te gaan maar werden berispt door de haven meester. Dit was een privéhaven en mocht dus absoluut niet weer!!! (ok, wat niet weet......)

 De volgende dag  (donderdag) naar de andere kant van de ria gevaren, naar Portosin. naast de haven, vlak bij 2 strandjes. Het was erg druk met komende en lossende vissersschepen. Wij met bootje naar de vissershaven om ff wat verse vis te scoren. Meteen raak. Kreeg een plastic zak vol met sardientjes (dat was nu ook weer niet de bedoeling) en mocht er niet voor betalen. Wat moeten wij met 300 sardientjes?? Gelukkig stond er een vrouw op de kade die ik de helft heb gegeven na wat aandringen, en de andere helft aan Nederlanders in de haven. In ruil daarvoor kreeg ik de internetcode van de haven. Heb i'net onbeperk in Europa, dus niet echt nodig maar toch wel leuk.
Nu het volgende probleem, wat doen we er mee??? BBQ??? Bakken in olie????
Terwijl we een biertje op het strand gingen halen kregen we een leuk contact met de eigenaar die van oorsprong van de Dominicaanse komt. Vertelden het sardientjes verhaal en zei meteen;"Haal ze op en ik maak ze voor jullie klaar". Zo gezegd , zo gedaan. De sardientjes moesten gebakken met meel in frituur, waren te klein voor BBQ. Ze waren idd heerlijk. Hele ruilacties kwamen tot stand op terras. Sardientjes tegen pimentos en octopus. Erg leuk. Inmiddels, terwijl wij lekker aan het eten waren, lag de rubberboot nog (hoog opgetrokken) op het strand maar werd het wel hoog water. Toen ik even een kijkje ging nemen was ie haast gezonken. Bij ieder klein golfje kwam er weer een flinke lading in. Snel hozen, nog meer het strand optrekken , rest van de maaltijd opeten/drinken en maar kijken of de motor nog start. En ja hoor... hij deed het nog. gelukkig!! Mazzel!!!
Daarna maar lkkr aan boord gebleven, ook al waren er allerlei muziek festiviteiten op de wal, tot 6 uur ;s morgens, archh.

Vrijdag; Deze dag kunnen we maar beter vergeten!!. Triest, mist, regen , geen zicht, harde wind. Je kon de overkant niet eens meer zien, en dan zit je in Spanje!! Gelukkig tegen een uur of 6 klaarde het op.

Zaterdag: al vroeg met bootje het dorp in om nog wat boodschappen te doen voor de komende dagen. Er was ook markt. Nog niet allemaal open, dus zouden 's middag wel weer ff kijken. Ja hoor.. bijna alles dicht. Moet er nog steeds aan wennen dat ze hier tussen 14.00 en 16.30 uur stoppen met alles. (behalve eten en drinken). Zelfs de markt was er mee opgehouden.  Met wat spareribs op weg naar de boot om  die daar lkkr op te peuzelen. Daarna alles klaar gemaakt om de volgende dag te kunnen vertrekken.

Zondag: Ria de Arousa
Hoewel er weinig wind stond, stond er toch nog een behoorlijke swell (deining) van zo'n 2 mtr.
Met de genua op, strak blauwe lucht, korte broek aan en de vislijn uit, op naar Ribeira. 
De buit was één makreel en een mooie geep. Die laatste heb ik weer aan de zee geofferd. Zit teveel graat in. De makreel gaat naast de saté vanavond op de BBQ.
We hebben een aardig eind om gevaren omdat de wind inmiddels toenam en we liever niet tussen al die rotspartijen en ondieptes door wilden Er stond inmiddels al een behoorlijke wind, 21 knopen, en liepen een lekker snelheid van 6 kn. alleen op de genua. Eenmaal voor anker pakte het gelukkig meteen goed en liggen als een huis. De Zweden die na ons kwamen hebben het 4 keer geprobeerd, maar lukte maar steeds niet en kwamen iedere keer met een baal gras naar boven. Uiteindelijk zijn ze maar weggegaan. Ben benieuwd wat het bij ons wordt als we willen vertrekken???

Muxia; Bey bey

Meer als een week in Muxia gelegen. Een prachtig stadje, wat bij de pelgrimsroute van Santiago de Compostella hoort. Je ziet hier dan ook erg veel wandelaars/backpackers door het stadje lopen.Er was hier van alles te doen. Feesten, muziek, oude ambachten, eet en drinkgelegenheden, hebben ons best vermaakt. Veel gefietst en van de omgeving gezien. Het stadje ligt met een punt eigenlijk midden in de atlantische oceaan. Het weer is deze week erg slecht geweest. Wel vaak zon en dan is het ook meteen erg lekker warm, maar ook 45 knopen wind en erg veel regen gehad. Windkracht 9. Dan is het fijn om in een haven te liggen. Er kwamen dan ook steeds meer Nederlanders bij.Iedereen zocht de gratis, beschermde haven op. Ook leuk contact met een stel Noren en een Belg wat natuurlijk de nodige uitwisselingen veroorzaakt. OPEN CPN met nieuwste kaarten tegen een heerlijk fles champagne. Ben benieuwd of we ze nog eens tegen komen. Quido heeft helaas een ongelukje gehad tewijl hij bij de buren op de borrel werd gevraagd. Moest eigen glas meenemen maar door de harde wind bleef hij achter de spring hangen en viel in zijn eigen glas wat in 1000 stukjes was gebarsten. Diepe snijwond in zijn handpalm en bloed spoot eruit. Volgende dag naar de dokter maar kon niet meer gehecht worden en moest maandag terugkomen. Nog steeds erg harde wind vanuit het zuidwesten, dus blijven liggen was de enige optie. Vandaag (maandag) zijn de meeste Nederlanders vertrokken en wij moesten nog naar de dokter. Had een afspraak om 11.20 uur maar was pas om 12.40 uur aan de beurt. Je hoeft hier ook helemaal niets te betalen voor de ziektekosten. Betaalt de staat (net als in Belgie en Frankrijk)Logisch dat land haast failliet is. Wond was nog niet dicht, maar zag er goed uit. Zou nog zeker een week tijd nodig hebben. Gaan morgen toch varen. Zijn echt weer toe aan wat anders. Op naar een van de volgende Ria's.

Ria de Camarinas

8 t/m/11 augustus
We liggen nu een aantal dagen voor anker in Ria de Camarinas met nog een aantal (5) andere Nederlanders. Prachtig plekje bij strand en dorp. Regelmatig even met het bijbootje het dorp in voor boodschappen,de markt op, tapas eten of een koud biertje op het terras in de schaduw.
Eindelijk ook gezwommen. Nadat ik er eenmaal door was, niet meer te stuiten. Heerlijk!!
Ook gevist ...., maar meer als garnalen om mee te vissen hier niet gevangen.
Stroomvoorziening, windwapper en groot zonnepaneel, doet het perfect. Hebben niets te klagen. Altijd voldoende stroom.
Woensdag met rubberboot de rivier op geweest naar Puento del Puerto. Heel erg leuk en ook best wel spannend. Was erg kronkelig, laag water en er waren allemaal zandplaten.  Plaatselijke bevolking heeft ons op een gegeven moment omgeleid ivm met bepaalde visgebieden waar je vast zou gaan lopen. Ongelofelijk veel vissen op de rivier gezien. Bij het dorp konden we niet aanleggen, geen drijvende steigers. De plaatselijke bevolking legt zijn bootje in het midden van de rivier en trekt het met touwen weer naar de kant. Voor ons geen optie omdat het laag water was en we niet door de blups wilden baggeren zijn we weer terug gevaren. Op de terugweg zagen we allemaal mensen die gingen duiken, krabben en oesters vangen en plaatselijke bevolking die ook nog wat vis probeerden binnen te halen. Prachtige tocht, echt genoten.
Donderdag was het gas op en de groene flessen die we in Nederland hebben, hebben ze hier niet. We de blauwe campinggasflesje. Gelukkig heb ik er hier ook 2 van en na een zoektocht van een uur, had ik toch een nieuwe. Inmiddels was het 2 uur en dan houden ze hier siësta tot 5 uur. Alle winkels, terrassen vol en bij ieder restaurant een BBQ met vis . Dat moest iknatuurlijk ook proberen. Ben gek op alles wat ik niet ken. Vis alleen gekruid met heel grof zeezout. Erg lekker. Quido had friet, van verse aardappelen gemaakt. Ook niet slecht.
Mijn schoondochter is Française en had al verteld dat chipirones erg lekker zijn. Dit zijn kleine krokante inktvisjes. .Moest het natuurlijk ook proeven en ze had gelijk. Ze waren echt heel lekker. De helft maar meegenomen naar de boot want had net een hele vis naar binnen gewerkt. Normaal vind ik inktvis (in Holland) vreselijk, net rubber. ook de porto vond ik erg lekker hier. Kleine stukjes inktvis, erg lekker gekruid. Dit mocht ik proeven van Nederlanders die hier met de auto op vakantie waren.

Vandaag zijn we naar Muxio gegaan en liggen in de haven met nog een paar andere boten. havenmeester is hier niet, scheelt weer in de scheepskas. Feest in het dorp. allemaal muziek, eet- en drink tentjes, gezellig. Verwachting vwb de wind is slecht. Voor de komende dagen alles tegen en voor woensdag verwachten ze tot 9 bft. Wij liggen hier lekker, beetje lakken, vissen, lezen en contact met andere vertrekkers.
portugees leren zijn we ook mee bezig, maar dit valt vies tegen. Verband van de zinnen zien we nog niet echt. Misschien gewoon door gaan?????!!!

op weg naar Ria de Camarinas verwelkomen de dolfijnen ons weer

Misschien begint het jullie te vervelen, maar wij krijgen er niet genoeg van. Blij verrast door de tientallen dolfijnen die van alle kanten komen aanzwemmen. Blij word je hier van , daarom willen we dit ook delen.

Problemen zijn er om op te lossen!

Dinsdag 31 juli;
We hebben de hele nacht de pomp aangehouden en heb dan ook nauwelijks geslapen. Droomde al dat het hele elektrische circuit naar de Filistijnen was gegaan. Vannacht ook nog de stroom op de steiger er af, dus nog ongeruster!! Wij weten eigenlijk wel zeker dat het die dwarsslang is en zij zoeken maar op hele ander fronten. Toen de monteur vanochtend aan boord kwam schrok hij dan ook van de hoeveelheid water. Er is dus een lek!!!!! De monteur gaf ons dus ook meteen gelijk en ging meteen aan de gang met de dwarsslang te vervangen. Een heel karwei omdat deze helemaal in gelamineerd zit. Kan niet anders zeggen dat het wel vaklui zijn. Het lijkt nu goed dus wordt vast een goede nacht. Wij in de tijd dat de monteur bezig was op de fiets de stad in om heeeeel veel boodschappen te doen. Wanneer je voor 50 euro hebt wordt het gratis bezorgd, da's dus geen probleem. Verder nog wat geluierd, gelezen in de zon en spelletjes gedaan. Quido nog even met de tondeuse behandeld en ziet er weer wat toonbaar uit, vind ik zelf. De zeilmaker hebben we er ook nog bij gehad voor de val die steeds doorslijt, echte oplossing hebben we nog niet. Complimenten voor Masten en Zo, uit Sneek, die zo met ons meedenken.

Woensdag 1 augustus;
De boot was droog!!! Heerlijk. Nu nog wachten op de rekening, da's vast minder leuk!!Nou ja, moest toch gebeuren. Stad in geweest op de fietsjes en terrasje gepakt en wat echte Spaanse tapas geprobeerd,lekker. Geven 6 tot 7 beaufort uit, hoewel wij er hier niets van merken. Af en toe hangt er een donkere lucht maar als de zon er weer bij is is het meteen weer bloedheet. Blijft dus korte broeken en bikiniweer. Eind van de middag is de Bic Boss nog even geweest om naar de val te kijken en denkt een oplossing te hebben?? Liggen hier dus nog wel ff. Het weer is toch nog niet goed om de Atlantische oceaan op te gaan.

Donderdag 2 augustus;
Vandaag een luie dag. Beetje eten, drinken, lezen en wat spelletjes doen op de Iphone.Ze zijn bezig een oplossing te zoeken voor de grootzeilval. De val slijt tegen het aluminium naast de rollen bovenin. Nieuw zeil dus!!!! balen.Dit had Marcel van Masten en zo ons al verteld en wordt nu weer bevestigd. nu wil de goede man een pion door de bovenste kar doen zodat de val daar aan komt ipv aan het zeil. Doen we niet!!!!! Nog maar even over nadenken.

Vrijdag 3 augustus:
Vandaag om 11 uur weer naar Marina La Caruna gegaan. Probleem was opgelost. behalve de val dan.Dit moeten we onderweg nog maar bekijken. Daarna weer de fietsen gepakt en de rest van de stad en kust bekeken. Vanavond nog een concert op het plein van La Caruna gezien. Ze zijn hier ook gek op vuurwerk. Je hoort de hele dag knallen. Morgen weer varen, heb er zin in.

Zaterdag 4 augustus;
We beginnen de dag met regen en de vooruitzichten zijn niet goed. Wind tegen. Tijdens het ontbijt horen we ineens een knal en spat de zeerailing los van de terminal. Op dit moment is er geen bedrijf open dat het kan maken dus eerst maar met touwtjes vastgezet, wel link om zo te gaan varen. We blijven dus nog maar een daje en gaan de klusjes verder afmaken. Een giek-rem gemaakt omdat er met deze deining (swell) zoveel krachten op mast en giek komen dat we meer slijtage willen voorkomen.Banden op het dek gelegd waar we ons aan vast kunnen haken, mochten we met slecht weer naar voren moeten, dan val je niet overboord (hoop ik). 's Avonds nog even de stad in geweest, gezellig.

Zondag 5 augustus;
We zouden weg vanochtend maar regende en er hingen rare onweersbuien.Het zag er niet goed uit.We hebben besloten om de zeerailing toch maar hier te laten maken, hier kan het nog, want zonder is niet echt veilig. We hebben inmiddels leuk contact met Engelse mensen die ergere pech hebben en hier nog minstens 4 weken moeten blijven wachten voor onderdelen. Zijn druk aan het vissen geslagan. Quido haalt meteen een dikke zeebaars binnen, gevangen met een garnaal. Terwijl ik verder sta te vissen roept Quido me even en ga ik de kajuit in. Kom ik terug , hele hengel weg. Balen. Was van mijn vader, een mooie werphengel met molen. Een hele mooie nog wel!!!! Maar ja , er zijn ergere dingen. Gelukkig heb ik nog een uitschijfbare hengel met dobber. Na ons kaasfondue had Quido het goede plan om alvast naar Marina Seco te varen zodat we morgen de eersten zijn, om de zeerailing te vervangen,zodat we misschien nog wegkunnen naar een ander plaatsje. La Caruna was mooi, maar nu genoeg!

La Caruna

Zaterdag 28 juli om 8 uur vertrokken met alleen de genua op. Zagen nog een paar dikke, grote, trage  bruinvissen zwemmen. helaas te laat om een foto of video van te maken. Zijn de laatste ria voor la caruna ingedoken, Ria de Bentanzos (Sada). We hebben zo iets dat we alles gezien willen hebben.
Vlak voor een grote jachthaven hebben we een mooring opgepakt, hopende dat we hier kunnen blijven liggen. Het weer valt wel een beetje tegen, bewolkt en  een stevige (vrij frisse) bries. Nog even de kant op geweest met het bijbootje, er zijn veel watersport-gerichte bedrijven, maar de taal is toch wel een probleem om de lekker waterslang te laten repareren. In la Caruna maar proberen.
Inmiddels is de zon er weer en is het ook meteen bloedheet. Heerlijk. Sta op het punt om te gaan zwemmen, maar iets houdt mij tegen.??! 's Avonds nog even de wal op geweest met het bootje.

Zondag 29 juli om 9.00 uur vertrokken naar La Caruna. Zonnetje erbij en motoren want er stond geen wind (3 knoopjes). Allemaal weer bruinvissen in de baai. Om 11 uur waren we in La Caruna, heeft wel wat. Ankeren mag hier niet meer, dus de haven maar in en kregen een plekje aangewezen door de haven meester bij alle andere Nederlanders.
Nadat we de boot hebben afgespoeld en ontdaan van al het zout de fietsen uit de crewcabin gehaald en op onderzoek uit. Prachtig. Wat een mooie omgeving en stad. Ik merk nu ook weer dat ik spieren heb.Bergie op en bergie af. Lekker gevoel!!!!Quido heeft het makkelijker op zijn elektrische fiets maar ik vind het heerlijk om weer wat energie te verbranden. Morgen weer.

Maandag 30 juli op tijd op om bij het havenkantoor voor een monteur voor de lekke warmwaterslang. Ca. 11 uur waren er 2 mannen, waarvan er één redelijk engels sprak en de ander het onderzoek  deed. De hele boot weer over de kop, omdat we hadden alles al vrij hadden gemaakt zodat ze er meteen bij konden. Alles bekeken en we moesten naar de ander kant van La Caruna varen waar hun werkplaats is, dus daar liggen we nu. Op de wind, is echt koud ook al schijnt de zon, dus maar lkkr verstoppen achter de boot op de steiger. Om 16.00 uur zouden ze komen, (na hun siësta) en hebben echt alles gecontroleerd;, tanks vullen, alle kranen en aansluitingen bekijken, en denken niet dat het een lekke slang is (van bakboord naar stuurboord, zo weggewerkt dat je er niet bij kan) maar water onder in het schip van de vorige lekkage voordat Ronnie en de mannen van Gijon er een nieuw stukje slang op hebben gezet. De pomp slaat nu om de 10 minuten aan, maar dat vinden zij normaal. Ik geloof er niets van!!!!!
Morgen gaan ze er eerst een nieuwe pomp opzetten, denken dat ie teveel druk opbouwd en een nieuwe vlotter en dan maar kijken. Geloof er niet erg in. Weet iemand of het normaal is dat een pomp 1 x per 10 minuten aanslaat. Bij mijn weten was dit nooit zo.
Vanavond weer lekker een eind op de fietsjes weggeweest, wat van de stad zien. Helemaal leuk.

vervolg van de Ria's

Maandag 23-7-12 Om 7 uur vertrokken. Was weer een kort nachtje omdat ik de navigatiecomputer heb schoongemaakt. Defragmeteren en fouten oplossen. Hij was zo traag en dat is zeker bij het binnenlopen van al deze rotsige inhammen en soms zeer harde wind wel belangrijk dat je snel in en uit kan zoemen.
In eerste instantie was het nog wat heiig, vooral boven de rotsen en stond er erg weinig wind. Alles klapte en deed. Na 2x een reef te hebben gezet om slijtage van het materiaal wat te voorkomen, bleef het nog steeds klappen en hebben we het grootzeil maar weggehaald. Alleen op de genua verder, 5 mijltjes en een zwak windje. Totdat we bij de kaap kwamen voor Cedeira. Daar begon het toch te poeieren, 35 knopen wind en 10.5 op het log. Schoot wel lekker op!!!!De automaat gierde erover. Af en toe waren we met onze 20-tonner aan het surfen op de golven.
Na 2 uurtjes hadden we de baai van Cedeira bereikt. Een plaatje. Anker uit en kijken of deze met nu m,og 27 knopen wind houdt.

Dinsdag 24-7-12 Al vroeg uit de veren omdat de zon al lekker stond te branden. De rubberboot te water gelaten en op verkenning uit. Leuk stadje met allemaal terrasjes en eettentjes. Na de boodschappen, bepakt en bezakt natuurlijk weer, op het terras in de schaduw een sangria besteld. Hebben ze niet!!!!? En dat in Spanje. Uiteindelijk wel een lekker ander drankje met veel ijs gekregen.
Nog een Nederlander gesproken die hier ook voor anker lag en al 6 jaar hier in Galicia kwam. Hij had allemaal tips voor ons en nodigde ons uit om later bij hem aan boord te komen zodat hij het een en ander kon laten zien. waarschijnlijk heeft hij zich toch bedacht want toen we wakker werden van ons middagtukje was de vogel gevlogen.
Heerlijk ge -BBQ. Super lekker vlees hebben ze hier.Vandaag geen harde wind in de namiddag, wat hier wel normaal schijnt te zijn tussen de bergen als de lucht afkoelt. Tot laat nog in de kuip gezeten. Een wondermooi plekje!!!

Woensdag 25-7-12 Alweer zo'n heerlijk dag. Weer het dorp in geweest maar alles bleek dicht omdat het een nationale feestdag was. H. Jacobus. Dus maar weer even het terras op (in de schaduw) en daarna bij de haven, was inmiddels laag water, mosselen geplukt. Mijn hele handen open van alle schelpjes, maar ik had een emmer vol grote mosselen. En lekker dat ze waren.Quido nog even aan het vissen geweest. Helaas niets gevangen. Je ziet ze wel zwemmen, maar vangen, ho maar. Ondanks dat het hier prachtig is, moeten we toch maar weer eens verder. Morgen weer varen.

Donderdag 26-7-12 Om 8 uur vertrokken naar Ria de Ferrol. 26 mijl verderop. Nog 10 mijl verder en we zijn in La Caruna. Bij het ophalen van het anker, dat zo vast zat dat de motor het haast niet kon trekken, is wel de hele accubank leeg getrokken. Dat wordt eerst dus even motoren. gelukkig geen probleem want er stond toch geen wind, alleen maar deining. Onderweg nog 2 makreeltjes gevangen, maar te klein om te eten, dus maar terug gegooid. in een keer kregen we dichte mist onderweg. Er varen bij de kust veel kleine visbootjes zonder AIS. Opletten dus. Gelukkig hebben we zowel AIS als radar, dus prima te doen. Voor we de Ria moesten binnenlopen was de mist weer weg. In de Ria nog een grote bruinvis zien zwemmen.
In eerste instantie viel deze Ria ons erg tegen. Ferrol is een grote industriestad wat jachten weinig te bieden heeft. Verschillende jachthavens staan in de kaart maar dit zijn piepkleine haventjes voor de plaatselijke kleine (vis)bootjes. Na een leuk dorpje uitgezocht te hebben ,Mugardos, hebben we het anker uitgegooid vlak voor de steigers van de plaatselijke jachthaven op 8 meter diepte. Hoop maar dat het anker houdt.
Nadat we in de zon aan een koud biertje zaten kwam er opeens een hele dikke mistbank de Ria binnenrollen en deed de temperatuur meteen 20 graden zakken volgens mij. Gelukkig duurt het hier allemaal niet zolang en kwam de zon al weer snel te voorschijn. 's Avonds het dorp nog even in geweest om de benen te strekken. Dorp is duidelijk afhankelijk van de visserij. Overal zie je mensen de zee op gaan met kleine visbootjes. De een gooit krabfuiken, allemaal aan elkaar geknoopt in het water, de ander vaart met hele lange stokken met aan het eind een soort schepnet/hark. wat ze daar precies mee doen ben ik nu nog niet achter, maar dat komt nog wel. Hoop dat ik ze nog met de vangst zie terugkomen.


vrijdag 27-7-12 Toen we vanochtend terug kwamen van ons bezoekje aan het dorp, was de wind gedraaid. Omdat we ongeveer 35 mtr ankerketting uit hadden kwamen we erg dicht bij de steiger te liggen .  Er werd meer wind verwacht en liggen op lager wal, dus maar verkassen. Playa de Grana (Villelena). Ander uitzicht heeft ook wel weer wat.
Liggen nu voor een haventje en strandje, met 2 strandwachten, alleen geen bezoekers.
Morgen denk ik weer varen.

langzaam aan verder

We zijn 3 hele dagen in Gijon geweest.
Mede omdat Ronnie zijn terugreis moest regelen en wij wilden graag dat de lekkage van een warm-waterslang gemaakt werd. Ronnie had al met de aanwezige materialen het een en ander gerepareerd, maar verholpen was het nog niet echt. Steeds sloeg de pomp aan en stond er wat water in de bilg. Vervelend. Monteur erbij en een nieuw stukje slang gemonteerd maar verholpen was het nog niet. Wel € 200 euries armer helaas. Communicatie is dan toch wel een probleem. Gelukkig heb ik mijn Iphone waarmee ik via google-translate een beetje verder kom en af en toe wat kan vragen in het Spaans. Type het in en de beste man leest wat ik bedoel en begint meteen in rap tempo te antwoorden. Ja,... dat volg ik dan weer niet.!!!! De slang zit door een gat in het polyster weggewerkt onder de boot en zien hem dus niet meer lopen en dus niet te verhelpen. heel vervelend.
Ook een probleem met de val, die slijt door. Ergens in de mast zit dus iets scherps. met de monteurs mee geweest naar verschillende bedrijven, maar meer als een nieuwe val konden ze me niet leveren. Dan maar weer tapen en door varen. Misschien is een stalen voorloop iets????? In la Caruna maar eens informeren. 

Donderdag avond heeft Ronnie ons verlaten. Om oo.oo uur met de bus naar Bilboa, dan met vliegtuig naar Barcelona en vervolgens naar Amsterdam en door naar Sneek. Een toppertje aan boord. Altijd ondernemend, optimistisch en gezellig. Zullen hem missen.
 Nu met zijn 2-en, is ook wel weer lekker en echt tijd voor elkaar. Samen de stad in geweest en 's avonds gewandeld over de kliffen, terrasje gepakt en bij band gekeken. Wat een drukte, leek wel of heel Gijon op stap was, maar wel gezellig.
 Volgende dag, zaterdag 21 juli, om 7.00 uur met hoog water vertrokken naar Ria de Ribadeo. 65 mijl verderop. Met een stevig windje van achter vlogen vooruit.Tijdens het aanlopen van de havens moet je hier wel goed uitkijken. Veel ondieptes met rotsen, stroming en je moet vertrouwen op je kaart. Gelukkig ging het weer goed en konden we een prachtig ankerplekje vinden.
Hier nog een dag gebleven, een echte luier uitrustdag. Niets gedaan. We waren te lui om het bootje in het water te gooien en de omgeving te verkennen. Puur gelegen in de zon, bij geslapen en geluierd.
 Morgen een nieuwe dag. We gaan naar Ria de Cedeira.

 

Filmpje; dolfijnen tijdens onze oversteek over de Golf van Biskaije

oversteek van de Golf van Biscay

zondag 15 juli
Zaterdag de weersverwachting goed bestudeerd en het leek wel goed om over te steken. een hoge druk gebied zou aankomen en alles leek wel positief. Dus.. 5 uur de wekker en vertrekken maar. Het eerste stuk tot aan de hoek van Brest moesten we motoren omdat alles tegen de wind was en er stonden behoorlijke golven waar we tegenop moesten boksen.
Na de bocht bij Brest kregen we wind mee en vlogen dan ook door het water. Nog even een flinke regenboog, dus ook regen, waar nogal wat wind uit kwam en daarna brak het mooie weer aan. Rond 10 uur waren we op de Rade van Brest en besloten verder te gaan. Met zo'n 4 bft op naar Spanje.
De hele dag zon, we weten niet wat ons overkwam. De golven die hier staan kunnen erg lang en hoog zijn, maar de Impact glijdt er prachtig overheen.
 Rond 19.00 uur allemaal een ander menu. In de supermarche hebben we allemaal 3x een eigen magnetron-menu uitgekozen. Zo kunnen we in ieder geval de eerste dagen doorkomen. En het smaakte ook nog wel. Ideaal die magnetron op 12 volt stroom.
De accu's zijn eigenlijk steeds 90 tot 100% vol dankzij de windwapper en het zonnepaneel. 
Nu ff uitbuiken en dan straks de nacht in. 
Om 21.20 uur zagen we opeens een stuk of 20 jan van Gents. Meestal zagen we ze alleen. Terwijl we daar zo naar keken zag ik opeens dolfijnen naast de boot. Ze zwommen met ons mee en probeerden net voor de boeg uit te zwemmen en onder de boot door.. Fantastisch!!. Heb snel nog het een en ander gefilmd.


Maandag 16 juli 
Vannacht weinig geslapen, denk max. 2 uurtjes maar ben ook niet echt moe. Is zoveel te zien. Water is iedere keer weer anders. Het was ook rustig weer, weinig wind en het hoge druk gebied kwam er aan. 1031. En wij zitten straks midden in het centrum, dus.... geen wind. 
Inmiddels weer een over heerlijke magnetron maaltijd genuttigd , nu met een verse salade. De wind werd steeds minder en alles begon te klappen door de nog hoge deining. Uiteindelijk om 21.00 uur toch maar de motor aangezet, Nog in ieder geval een dag en een nacht op Biskaje voordat we Spanje kunnen aanlopen We hebben inmiddels toch maar wachten ingesteld om vermoeidheid te voorkomen. 
Helaas, slaap weinig want ben altijd bang dat ik wat mis. Vannacht toch 2 uur meegepikt. 
De zon gaat hier erg mooi onder. De hele rand van de horizon kleurt 360 graden oranje en de hemel zit zoooo vol sterren ,nog nooit eerder gezien. Heb er veel zien vallen en dan ook natuurlijk veel wensen gedaan. Voor ons lijkt mist op te komen, maar dat schijnt normaal te zijn in deze hoek van Biskaje. 


 Dinsdag 17 juli 
Tot 4 uur gemotord, toen weer wat wind en de zeilen omhoog. Het ging steeds harder waaien en gingen lekker met 8,5 knopen over de slechts varende boeg. Heerlijk. Er stond een mooie ,hoge deining, ging echt super. 
Vandaag geen dolfijn gezien, raar hoor. Nog wel even gevist met een kunst-visje er aan, maar niets gevangen. gisteren durfde ik het niet omdat ik bang was er een dolfijn af te moeten halen. Kon ook wel met de paternoster vissen maar we hadden geen zin in makreel. 
Later viel de wind weer weg en kwam deze van achteren. Omdat we van 5000 meter diepte terug gingen naar 100 meter, ontstond er een erg onrustige zee zodat we de zeilen maar weg hebben gehaald en verder gingen motoren. Alles zou anders kapot kunnen slaan en moeten al genoeg repareren. 
Quido ontdekte later bergen, of waren het toch wolken??? Volgens mij de Pyreneeën. In ieder geval ontdekten we toch land in zicht`` . Kriebels!!!
Inmiddels was de temperatuur al lekker geworden, de kou er af. Nog niet echt bikini-weer, maar we zitten dan ook op zee. Wel kon de jas uit en en de Uggs. Slippers aan en op naar Gijon. Dit was de enige plaats die goed te bezeilen was.
 Als je je ingesteld hebt om ergens naar toe te gaan dan wil je niet nog een nacht door zeilen. Moet waarschijnlijk toch nog ff wennen!!!! 
Om 00.30 uur legden we aan in de haven van Gijon.Toch wel spannend bij nacht een vreemd gebied aanvaren, maar oen CPN doet het geweldig.
De temperatuur was zeer prettig. Echt een zwoele zomeravond. Het lijkt wel zomer! Nog even in de kuip een wijntje gedronken en toen snel naar bed voor een normale nachtrust.