Inmiddels liggen we nog steeds in Gran Tarajal op Fuerteventura. Het weer is er niet echt naar om voor anker te gaan. Als het zonnig is en niet teveel wind is, staat er weer een behoorlijke swell, wat je teveel doet rollen. Gran Canaria ligt nog vol met boten die allemaal aan de ARC meedoen. Dit is een race/toertocht van Gran Canaria naar St. Lucia op de Carieb. Alles op Gran Canaria moet wijken voor de ARC en geen plaats dus!! Wij kiezen dus toch maar voor om in de haven van Gran Tarajal te blijven. Ook ivm onze blessures is het beter om dat nog wat rust te gunnen.
We doen af en toe even een dagtripje met de bus. Zo zijn we naar Morra Jable geweest.
Een buschauffeur waar je bang van werd. Hij race-de over de bergweggetjes. Je moest je vasthouden om niet uit je stoel te vallen. Rotondes sneed hij af en tassen vlogen door de bus heen. Een stelletje stapte lijkbleek uit, volgens mij waren ze nog niet eens bij de goede halte. Ook wij waren blij dat we er waren en benieuwd naar de terugtocht. Was dit een normale manier van Spaans rijden????
Gelukkig bleek dit niet het geval en was de terugtocht redelijk normaal volgens onze normen.
Morra Jable, een mooi stadje, toeristisch, witte stranden en veel groen en bloemen. Ontzettend veel eettentjes, winkeltjes, maar ook geregeld zagen we een dooie kakkerlak liggen en dus oppassen dat je er niet op gaat staan want dan neem je de eitjes weer mee naar je boot. Brrrr.
Verder waren er ontzetten veel vliegen. Ergelijk gewoon. Volgens de Spanjaarden had het met het weer te maken wat anders als anders was. Al met al hebben we lekker rondgewandeld, wat gedronken en tapas gegeten, Hierbij kregen we ook Sepia (zeekat) die ik ook gevangen had toen we voor anker lagen en het smaakte ook nog best lekker.Wat minder was dat er tijdens de lunch een hondje onder de tafel kwam die lekker tegen mijn voeten begon te piezen, Bah. Kon de eigenaar wel wat doen. Liet het beest ook nog gewoon lopen, had niets door. Daarna natuurlijk nog even de haven bekijken. Deze vonden we erg ongezellig wat ons deed besluiten om toch nog maar lekker in Gran Tarajal te blijven.
Er is hier een of andere raceboot aangekomen in de haven, waar heel Gran Tarajal van onder de indruk is. Er wordt een of andere film van/gemaakt. Een halve steiger is ontdaan van alle vingersteigers. Speciale aanlegplaats voor hen gemaakt, onze steiger helemaal verlicht. Verder een heel kamp op de wal met iedere dag weer cameramensen, duikers, catering, bewaking, etc, Ben benieuwd wat voor een film het gaat worden?
Verder koken we een beetje, soms wisselen we wat uit of eten dan bij de een dan bij de ander, doen wat klusjes. Bakken vers brood, of met machine of proberen andere technieken. Doen klusjes want met een harde wind uit de verkeerde richting komt de swell binnen en rukt je boot haast uit elkaar, Zo zijn er al 2 stootwillen lek, een kikker uit het dek die versterkt moet worden, lijnen die bijna door zijn, dit houd je wel lekker bezig. Vooral omdat er niet echt winkels zijn zoals wij in Nederland gewent zijn. Heb je iets nodig dan ga je toch daar en daar naar toe. Hier niet dus. Alles heeft zijn eigen specialiteit en wat een ander doet weten ze niet. Ook de meesten niet erg behulpzaam (de dorpelingen). Dus erg moeilijk om materialen te krijgen.
Gelukkig hebben we Pieter en Werner die ons overal bij helpen. Speciale mensen.
Inmiddels gaat het met mijn rug een stuk beter. Nadat er foto's waren gemaakt waarop geen verontrustende resultaten waren te zien, medicatie meegekregen en na 10 dagen al een stuk beter. Nu zonder en bijna geen last meer.
Nog naar Rosario geweest met de bus. Het weer is momenteel wat van slag en we hebben het af en toe echt koud hoewel het toch nog zo'n 23 graden is. De wind is hard en af en toe echt flinke buien. Die bussen zijn daar waarschijnlijk niet op berekend want beginnen spontaan te lekken bij iedere bocht of als de chauffeur remt komt het met stralen naar beneden. Lache!!
Verder weinig gezien van Rosario. Lang lopen zoeken naar het goede bedrijf op het industrieterrein zodat we daarna lekker terug naar de boten gingen, inmiddels weer met een droge bus.
De ARC is gestart. Wij zijn dus weer vrij om te gaan zodra het weer weer een beetje opknapt. heb geen zin om in dikke regenpakken en lange broeken te vertrekken. daarvoor zijn we niet op de Canaries. Heb er inmiddels wel weer zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten