visite en weer STORM!!!!

Na een rustig maandje kwam het volgende bezoek.

 Mijn zoon Randy uit Brazilië was voor 2 weken in Nederland en wilde in die tijd ons ook bezoeken op Gran Canaria. Had dus een ticket geboekt voor 4 dagen omdat hij niet zoveel tijd had. 5 februari kwam hij aan op Las Palmas oom 11.20.
Ik met de bus hem natuurlijk ophalen. Heerlijk... weer ff je zoon in de armen kunnen sluiten. Daar op zoek naar een autootje. Beetje shoppen op het vliegveld en al snel 100 euro verdiend. zoveel verschil in autoverhuur.
Aangekomen in Anfi del Mar was het weer een van de mindere dagen. Veel wind, dikke swell en dwars op de golven. Resultaat... Randy zo ziek als een hond en had absoluut geen zin in de speciaal voor hem gekookte maaltijd. Dus maar ff de wal op ... ff bijkomen. Wilde al een appartement op de wal huren. Toch mee teruggegaan en nog maar wat gegeten en snel slapen. Dat lukte prima gelukkig. Als je ligt heb je er minder last van.
De volgende dagen waren heerlijk. Zon, terras, shoppen en ontzettend verwend door Ran met terras, etentjes en lekkere luchtjes. Een paar heerlijke dagen waarvan we echt genoten hebben. Thanks Ran.

Daarna weer een aantal heerlijke dagen met veel zon, zwemmen. Cynthia, een Nederlands meisje/vrouw, die met haar boot in Las Palmas ligt, wilde even langskomen omdat ze behoefte aan warmte en zon had en een nieuwe Iphone in Puerto Rico wilde kopen en of ik mee wilde. Wij met de taxi daarheen maar waren al snel weer terug. Een neppert...die wil je toch niet!!! Dus toen op de boot maar lekker verder genieten van het stralende weer. Cynthia is nog een dagje langer gebleven en daarna weer terug naar Las Palmas.

Wat fraude betreft kan ik over meepraten. Kreeg mail en sms van ISC , de credit card maatschappij, een bericht dat er een verdachte uitgave was geweest en waarschijnlijk fraude gepleegd was. Was 1046 dollar afgeschreven naar een Turkse vliegmaatschappij (hoop een enkele reis). Ik meteen bellen en gelukkig konden ze snel een nieuwe CC voor me regelen en kostte me het geen geld.

Op 17 februari weer bezoek. Mijn zusje Erika met Marco en de kids; Jesse en Sofie. Om 18.30 uur kwamen ze aan, geweldig. Meteen zwemmen, kids vol van de swell, maar er stond helemaal niets. Marco is tijdens het zwemmen waarschijnlijk gebeten door een kwal of Portugees oorlogsschip. Hij had allemaal blaren op zijn borst over een lengte van 40 cm. 's Avonds zo ziek als een hond en meerdere keren overgeven. De volgende dag weer wat beter (tenminste dat zei hij????) en weer op pad. Dorpjes verkennen, terrasje pakken, veel zwemmen en snorkelen en wandelen en naar de dierentuin in de bergen geweest. Marco was weg van roofvogels. Ze kwamen zelfs op zijn hoofd zitten. De laatste dag al weer aangebroken.
Ze hadden een auto gehuurd waarbij je vooraf al een volle tank moest betalen en deze leeg weer kon inleveren en de tank zat nog voor 3/4 vol. Da's zonde. Dus wij voor de buitenboordmotor proberen die benzine eruit te krijgen. Eerst met een stuk tuinslang en maar zuigen. Bah !!! Tot 3x toe mijn mond vol benzine... toen gaf ik het op. Op de boot hebben we nog een hevelpompje, misschien lukt dat?? Marco proberen en duwde het ijzeren geval in de tank en er nooit meer uit kunnen krijgen dus!!
Nu zit het laatste stukje in de tank. Floep..weg dus, alleen nog een stuk slang over. Truc mislukt.
Dan maar even naar de benzinepomp. Eind van de dag weer vliegen naar het ijskoude Nederland na een heerlijke en vreselijk gezellige week.

27 februari weer bezoek, nu mijn zwager die een tijdje blijft. Omdat we de motor een grote beurt wilden geven zijn we, voordat hij kwam, naar Arguineguin geweest en is alles daar meteen gebeurd. Ook de koelkast die was uitgevallen is daar gerepareerd.

Vrijdag (1 maart) is de Mobilae vertrokken naar Fuerteventura, Zij moeten op 4 april vliegen naar Nederland en gaan dus wat meer die kant op om het goede weer af te wachten voor de oversteek. Raar hoor, na zoveel maanden met elkaar te zijn opgetrokken nu afscheid te moeten nemen. Ben ik niet zo goed in.

Wij weer naar Arguineguin omdat ze nog iets vergeten waren bij de grote beurt wat wel noodzakelijk was en de koelkast die weer niets deed, dus weer een andere thermostaat. Het lijkt nu meer op een vrieskast. De accu's zijn hier niet echt blij mee. De reparateur is daarna nog een keer geweest, ook nog in Anfi op de boot, hier hebben we hem helaas ziek van af moeten brengen. Was het geschommel binnen in het schip niet echt gewend. Maar snel wat extra fooi gegeven. Toch is het nu nog niet goed en zullen we hem weer moeten bellen, pffffft.

 2 maart; er wordt zondag storm vanuit het ZW voorspeld en wij liggen in het zuiden van Gran Canaria. Alles golven/swell zal daar naar binnenlopen en er wordt tot 50 knopen voorspeld. Hier wordt je niet vrolijk van. Omdat het rode kruis al met boten langs kwam om te waarschuwen, wij alle havens in de buurt bellen, maar er was geen plaats en zeker niet voor een 50 voeter (dit is 15 meter).
Toen kregen we het aanbod om naast een andere boot, die ook bleef liggen (een beetje in de luwte van de golfbreaker) gebruik te maken van zijn mooring. Het waren betonblokken van 3000 kg. De achterkant van het schip zat vast aan een mooring in de rotsen. Wij allang blij want met de kop in de golven is het niet een probleem, als je maar niet gaat rollen. Dus zaterdagavond aan de mooring./ lag prima, geen last van de swell. Supernacht van wel 10 urern gehad. De volgende dag kwam de eigenaar van de mooring alles nog controleren, duiken en extra lijnen voor en achter zette, We waren er klaar voor.

Om 18.00 uur begon de wind wat door te zetten en de golven werden al wat hoger, maar ...okee. Het schip en wij hielden ons goed. Terwijl we het eten op bijna op hadden begonnen we wel erg te schommelen.
Hoe kan dat nu?? We liggen toch met de kop op de swell??? Inmiddels waren we aardig naar de rotsen geswelld en lagen weer dwars. De mooring werd door de hoge golven gewoon opgetild en verplaats. 3000 kg. Achter zaten we nog mooi vast met 2 dikke lijn aan de rotsen maar de clamp (kikker) werd het dek uit getrokken en was in 3 stukken gebroken.
Actie........!!!!. Anker, wat ik in eerste instantie had uitgegooid, toen we langzaam naar de rotsen dreven opgehaald. Daarna met pijn en moeite alle lijnen verwijderen en wat niet lukte maar doorgesneden. Daarna batsen tegen 5 tot 6 meter hoge golven in met striemende regen!!! Wat een water over het schip en over ons heen. Doorweekt tot op de laatste draad. Aanleggen in de haven van Anfi was geen optie, veel te veel swell en geen ruimte.
Arguineguin wilden we eigenlijk binnenvaren, maar de reddingsboot kwam ons vergezellen en wilde ons naar de cementfabriek 4 mijl verderop hebben. en begeleidde ons hier keurig heen. Maar wat een zee... recht op de kop of dwars.Nog erger als van Marokko naar Lanzarote. Hier wordt je niet vrolijk van. Maar al met al lagen we rond 2 uur dan aan de kade van de cementfabriek, Niet echt een lekker plekje want je wordt alle kanten op gegooid door de stroming van hoog/laag water en wind natuurlijk. Een warme douche, wijntje en na het maken van het blog maar lekker slapen, daar heb ik nu wel zin in. .



 Morgen de schade maar eens bekijken; in ieder geval ons bootje verloren. Totaal afgebroken. Heb de sleepringen nog aan mijn sleeplijn. Verschillende lijnen weg, mooring en hier aan de kade knappen ze door de scherpe randen van de kade.